Para o persoal funcionario: desleixo

O director xeral de Función Pública manifestara ao longo da negociación do “Acordo de concertación”, o seu compromiso para solicitar a extensión do dereito de xubilación parcial anticipada ao persoal funcionario. A tal fin, no texto do Acordo meteron unha declaración ambigua na que, sen mollarse demasiado, tiña cabida unha interpretación xenerosa de que os asinantes do Acordo defendían o dereito á xubilación parcial anticipada ao persoal funcionario igual que para o persoal laboral.

Pero no texto final asinado desapareceu a ambigüidade: os asinantes comprométense a estudar medidas que permitan prorrogar ou manter o dereito á xubilación parcial anticipada ao persoal laboral. Nin unha soa referencia ao persoal funcionario.

Para o persoal laboral: vender fume

Na súa desesperación por vender as bondades do “Acordo histórico”, os asinantes ata son quen de pretender mudar a lexislación estatal da “Lei Xeral da Seguridade Social” para así aplicar a lexislación anterior á reforma do PP que permitía o acceso á xubilación parcial anticipada nunhas condicións máis vantaxosas que na actualidade.

Hoxe en día, a disposición transitoria 5ª da referida Lei establece os requisitos de idade e de cotización necesarios para a xubilación parcial anticipada e o contrato de remuda. A Lei tamén establece a cotización que se lle aplicará ao xubilado parcial ao que vai penalizar progresivamente, partindo dun 80% neste ano, 85% no 2020, 90% no 21 e o 95% a partires do 2022.

Os asinantes do acordo para a concertación social asumen unhas potestades das que non poden responder: a prórroga que falsamente nos queren vender si que foi aprobada no punto seis da disposición transitoria V da Lei Xeral da Seguridade Social, pero só para o traballador que desenvolva directamente funcións que requiran esforzo físico ou alto grao de atención en tarefas de fabricación, elaboración ou transformación, así coma de montaxe, posta en funcionamento, mantemento ou reparación especializados de maquinaria e equipo industrial en empresas clasificadas como industria manufactureira

En troques de prometer iniciativas que exceden as súas competencias, os asinantes do Acordo deberían comprometerse a realizar modificacións que si están na súa potestade: a derrogación da Lei 1/2012 de medidas urxentes que permita recuperar os dereitos suspendidos tales como o descanso adicional polo traballo en domingos e festivos, o descanso de dous días continuados á semana, o fondo de acción social, o dereito a comedor...

Resulta cando menos irrisorio que tanto a Xunta como os sindicatos CCOO e UGT pretendan lexislar no Estado o que non son quen de resolver na Galiza.