E todo isto, sen ter en conta o terrible futuro que lle espera á nosa lingua se temos en conta as actitudes da Administración no ensino, onde é máis que palpable a perda de falantes que se xeran por decisións políticas que atacaron sen piedade o emprego do galego nas aulas e que se empeza a percibir nunha seria dificultade do alumnado para poder expresarse nesta lingua. Para comprobalo, abondaría con achegarse a calquera patio do recreo de calquera cidade galega e en calquera centro de ensino e escoitar en que lingua se fala e cal é o uso real da lingua á que teñen que defender por lei as persoas que gobernan a Xunta de Galiza. Estamos diante da aniquilación da lingua galega por obra e graza dunha parte da clase política.

Mentres os gobernantes da Xunta de Galiza se preocupan porque en Cataluña os pais e as nais poidan elixir a lingua vehicular que queren para os seus fillos, en Galiza négasenos o dereito a facer o que si piden para aquel país. Onde está a casa que podemos marcar os pais e nais para elixir que nosos fillos e as nosas fillas reciban o ensino en galego como se reclama para o castelán en Cataluña? Temos menos dereitos ou a nosa lingua é menos valiosa ca outras? U-lo noso dereito á democracia e libre elección?

Por todo isto, o menosprezo á nosa lingua é cada vez maior en Galiza e a situación vivida o outro día no edificio administrativo sería evitable se a Administración galega cumprise coa súa misión.

A Xunta de Galiza está acadando os seus obxectivos de aniquilación da lingua galega a pasos axigantados, máis rápido do que eles mesmos auguraban. Incúmprese a lei sistematicamente e onde habería que prestar apoio e protección póñense valos e chanzos para o seu exterminio.

Desde a CIG-Autonómica queremos manifestar o noso compromiso infinito coa lingua de Rosalía de Castro e de Castelao, coa lingua que o noso Pobo defendeu e conservou para que, como dicía Cunqueiro poidamos gozar dela cando menos durante mil primaveras máis.