Máis que CIG-Autonómica

Ao mal endémico da perda do poder adquisitivo (un 22% nos últimos 10 anos) únese outros recortes de dereitos reflectidos nas diferentes leis de medidas e outros que están por chegar.

O Governo do Estado, aprobaba no Consello de Ministros do 27 de abril pasado a remisión a Bruselas dun Programa de Reformas para 2012, no que, baixo o suposto obxectivo da redución do déficit público, adiantaba unha batería de medidas en todos os ámbitos económicos (financeiras, fiscais, laborais, competitividade e administración públicas).

No que se refire ás Administracións Públicas presenta medidas de recortes sobre emprego público, sistema público de saúde, atención á dependencia, ensino, xustiza, seguridade social, e outros.

No apartado de emprego público contempla, en primeiro lugar, un plano de conxelación das ofertas de emprego (con pequenas excepcións), continuidade das políticas que se veñen aplicando nos últimos anos e das  que xa temos falado e en segundo lugar outro para reducir o absentismo dos empregados públicos, plano que imos analizar deseguido.

Esta medida semella un calco da implantada polo Governo da Xunta de Galiza para o seu persoal, e que pretenden estender á totalidade de empregadas e empregados públicos e consiste en recortar as retribucións das persoas que estean de baixa durante os primeiros noventa días, á parte de outras medidas burocráticas (cambio de cómputo de meses a días, imposibilidade de pago de subsidios en casos de alta ou incomparecencia a recoñecementos médicos e acurtamento de prazos de expedición e entrega dos partes de baixa).

A CIG Administración Pública quere amosar o seu total rexeitamento a unha medida que:

  • Pón en perigo a saúde das empregadas e empregados públicos, que para evitar estes descontos, a maiores dos que xa nos impuxeron, acudirán enfermos ao traballo.

  • Deteriora a calidade dos servizos, ao ter que estar atendidos por persoal que non está en condicións de traballar, sumándose ao efecto negativo xerado pola falta de substitución no caso de coller a baixa.

  • Aumenta o descontento de todo o persoal ao servizo das Administracións Públicas.

  • Expón ao persoal que está san,  a ser contaxiado polos enfermos que veñan traballar.

Por todo isto denunciamos unhas medidas que supoñen un retroceso social, que condenan ao persoal a traballar enfermo e sen parte de unha cobertura económica se exerce o seu lexítimo dereito a recuperarse de unha enfermidade.

Queremos deixar ben claro que estas medidas forman parte dese “programa oculto” do governo do PP, que pretende que os custos da crise económica a paguemos a clase traballadora, mentres o capital aumenta os seus privilexios.

A seguinte táboa indica con claridade as políticas salariais que temos sufrido os empregados e empregadas públicas no último decenio:


INDICE DE EVOLUCIÓN DO IPC E SUBA SALARIAL NOS ÚLTIMOS 10 ANOS (1-1-02 a 31-12-11)

ANO              IPC GALIZA                      IPC ESTADO                     SUBA SALARIAL            DIF GZ         DIF ESTADO

2002            3,8%                                     3,5%                                     2%                            -1,8%           -1,5%

2003            3,1%                                     3,0%                                     2%                            -1,1%           -1,0%

2004            3,0%                                     3,0%                                     2,7%                          -0,3%           -0,3%

2005            3,4%                                     3,4%                                     2,6%                          -0,8%           -0,8%

2006            3,5%                                     3,5%                                     2%                             -1,5%           -1,5%

2007            5,3%                                     4,9%                                     2%                             -3,3%           -2,9%

2008            2,1%                                     2,1%                                     2%                             -0,1%           -0,1%

2009            2,6%                                     2,1%                                     2%                             -0,6%           -0,1%

2010            4,5%                                     4,0%                                     -5%                            -9,5%           -9,0%

2011            3,6%                                     3,1%                                     0%                             -3,6%           -3,1%

TOTAL          34,9%                                  32,6%                                  12,3%                      -22,6%        -20,3%

Fonte: INE e Orzamentos Xerais do Estado dos anos correspondentes.


Á vista destes dados, podemos tirar a conclusión de que nos 10 anos últimos tivemos unha merma no noso poder adquisitivo do 22,6% (20,3% no estado), que seguimos a aumentar no actual 2012, xa que de xaneiro a abril temos acumulado un 2,1% de inflación (2,2% no estado).

Chamamos a todos os empregados e empregadas públicas a rexeitar esta nova batería de medidas, a difundir no seu entorno persoal e familiar o efecto negativo que terá sobre a calidade dos servizos públicos e a manterse mobilizados contra as mesmas. Estas medidas non poden atopar o aval de ningunha organización sindical. Todo o asinado nos diferentes pactos, convenios e acordos ten o valor de negociación colectiva. Este principio é o que permite asegurar que non é o mesmo que o Governo acuda a modificacións unilaterais do previamente acordado a que o faga cunha posición acubillada baixo a forma de negociación colectiva con algunha das organizacións sindicais. O artigo 38.10 do EBEP, reiteradamente citado como base para a modificación unilateral dos pactos e acordos, dun lado non é de aplicación ao persoal laboral segundo a doutrina xurisprudencial, e do outro exixe que calquera desas modificacións sexa excepcional, nunha medida estritamente necesaria para salvagardar o interese público e que obedeza a causas graves de interese público derivadas de alteracións substanciais das circunstancias económicas que haberán de estar perfectamente definidas.

A unilateralidade das decisións que quere adoptar o goberno do PP, a pesar de que o faga acudindo as figuras do decreto-lei ou de lei aprobada no parlamento, facendo uso e abuso dunha figura lexislativa de provisionalidade e urxencia e dunha maioría política parlamentaria que non ten realmente na sociedade, é a principal baza que temos as traballadoras e traballadores públicos para manter viva a nosa capacidade de resistencia sindical e de enfrontamento legal.

Difunde a túa oposición a un modelo de xestión económica dos servizos públicos que pasa por quitar aos empregados e empregadas parte das súas retribucións, empeorar sensiblemente as súas condicións de traballo, incapacitar aos organismos administrativos deixándoos sen persoal, privatizar parte da xestión deses servizos e diminuír os seus umbrais de asistencia e de calidade afectando moi negativamente ao conxunto da cidadanía.

Defende o público. SERVIZOS PÚBLICOS. SÍ, GRAZAS