A política comunicativa do Goberno galego do Sr. Feijóo non é allea a este enfoque interesado e erróneo. En menos de 9 meses fixo ata 3 veces un uso propagandístico da implantación da flexibilidade e o teletraballo: en abril cando se inciaron as negoaciacións coas organizacións sindicais, en outubro cando concluíron e a comezos do 2014, cando realmente entra en vigor. Este uso propagandístico dos dereitos das traballadoras e traballadores públicos só contribúe a promover unha visión sesgada do persoal dos servizos públicos desde o conxunto da sociedade. Por outra banda, é utilizada polo Goberno da Xunta para contrarrestar a erosión política derivada do recorte de dereitos económicos (a Xunta é a única Administración Pública en Galiza que amputou as pagas extras de xuño e decembro do seu persoal).
O que evitan mencionar nesas novas aparecidas na prensa é que as grandes empresas privadas e outras Administracións Públicas como o Estado gozan en boa parte desde hai anos de flexibilidade horaria (ano 2005 no caso da Admón. central do Estado) e de plans para o teletraballo. Tamén se induce a equívoco respecto do alcance subxectivo destas medidas, dado que unha parte non desdeñable parte dos 17.000 traballadores e traballadoras da Xunta presta servizos en rexime de horario especial ou a quendas.
Ademais, ao estar ligada ao sistema de control horario informático Kronos, que actualmente só está implantado en grandes edificio administrativos, todo o persoal de pequenas oficinas e dependencias periféricas sen control horario informático queda actualmente fóra da nova Orde de flexibilidade. Máis restrinxido aínda será o ámbito de aplicación do teletraballo, que será viable en realidade apenas nunha exigua minoría de postos de traballo na Administración que cumpran uns requisitos moi específicos, e ata certo punto discrecionais, establecidos no artigo 14 desta Orde.
En especial, o que evita mencionar a Xunta na propaganda coa que quere apaciguar o cabreo polo recorte na paga extra de decembro de 2013 é que, no ámbito da Xunta, a particularidade da flexibilidade chamada "automática" é que non se autorizará necesariamente con carácter xeral a todo o persoal, senón que poderá autorizarse ou denegarse discrecionalmente "por necesidades do servizo", o que en teoría abre a porta a prácticas clientelares e tratos de favor. Algo ao que xa estamos habituados na Xunta, por exemplo, coa autorización das comisións de servizo. Unhas prácticas clientelares que rompen o principio de igualdade non só nos dereitos das traballadoras e traballadores públicos, senón na garantía de independencia e imparcialidade coa que deben ser xestionados os dereitos da da cidadanía.