Nestes tempos convulsos e estreñidos no presente e cheos de nubarróns no futuro, senta coma unha labazada en toda a cara o desparrame de recursos por parte de calquera , e non digamos se tal cousa ten que ver cas institucións públicas , por unha banda as primeiras obrigadas a dar exemplo , se non fora pouco, por mandato legal que impón facer un uso adecuado da carteiriña de todos que tanto custa encher , tamén entón, por imperativos políticos , e estéticos , aquelo de que a muller do Cesar non só ten que ser decente , senón tamén parecelo .
Os galegos sostemos co noso esforzo unha carísima Escola Galega de Administración Pública ca sana intención de que sexa unha fonte de formación continua e especializada para os empregados da Xunta de Galicia, e desta maneira ver satisfeitas as nosas aspiracións a gozar duns servicios públicos senón excelentes , pois o que mais se lle poida achegar., rentabilizando así a nosa inversión.
Pero acontece – Murphy nunca descansa – que se algo ten posibilidades de saír mal, vai saír. Sempre poden aparecer personaxes , adaptables a calquera circunstancia política, valor moi interesante neste intre de reformas no goberno da Xunta, , que en aplicación dunha iluminada maneira de entender o servicio público e a dirección de persoal dun centro, se encargue de que toda esta andamiaxe se vaia tomar vento., pasando dunha soia alancada por enriba dos dereitos dos traballadores do centro , e do atinado uso dos recursos públicos.
Tal circunstancia vense repetindo entre outros centros , na residencia de maiores Nosa Sra. dos Miragres de Ourense.. Como é preceptivo que a administración dea as razóns das súas decisións enterémonos así, – para engordar a autoestima dos traballadores implicados – que son xente imprescindible para o funcionamento do centro e que certos servicios de xardinería teñen a característica de urxentes e non admiten a demora de dous días.
Estirando a límite a nosa capacidade de comprensión , chegamos a entender tamén que a preparación para actuar nun eventual situación de incendio no centro , non teña o menor interese, xa que a Nosa Sra dos Miragres fará innecesaria a pericia dos traballadores a pesares de todo mais vale que non cumpra a súa intervención por se acaso.
Se a Xunta de Galiza ten un servizo de formación no que se inverte unha partida orzamentaria importante para que o persoal que presta servizo nos distintos centros actualice a súa formación e adquira novas técnicas de actuación, parécenos esquizofrénico que por un lado se oferte a formación e por outra o director da Residencia coa conivencia do Secretario da Delegación da Vicepresidencia sexan denegados sistemática a todo o persoal sen entrar, sequera, a mirar o contido do curso. A CIG, non quere pasar de lado diante destas tropelías i esixe o cumprimento da normativa e a depuración das oportunas responsabilidades.