O mesmo que o Partido Popular critícalle ao Goberno do PSOE de cambiar de polìtica cada dúas por tres, o mesmo fai o Partido Popular na Xunta ao respecto do “Santiago Apóstol”.
En novembro, decembro do 2009, xaneiro, febreiro do 2010 non dicía nada ás preguntas do Comité e das traballadoras e traballadores sobre o futuro do Centro ata que falou cun feito espectacular e insólito: trasladou a dous nenos TUTELADOS POLA XUNTA a un Centro privado.
Os traballadores pechámonos na Delegación o 25 de febreiro e en marzo, a Consellería informóulle ao Comité que non cumplirían o acordo do bipartito BNG-PSOE de facer un Centro de Atención a Persoas con Discapacidade, máis un Centro de Día, e que o persoal fixo sobrante sería trasladado a outros Centros.
As Asembleas celebradas no Centro ao longo dos meses aprobaron un montón de medidas que tiveron moito eco nos Medios: a) 6.000 sinaturas de apoio; b) Mocións do BNG-PSOE; c) Unha páxina facebook que conta con 2.440 apoios; d) unha Manifestación con importante apoio dos Sindicatos......
Durante ese tempo a Xunta pasou a dicir que estaba facendo un estudo pero seguía mantendo que non rachaba o tope de 24 anos para @s usuari@s, tope que estrangula a vida do “Santiago Apóstol” e estáno matando. Tope incomprensible cando tanta necesidade hai deste Servizo Social Público.
As protestas continuaron e a mediados de xullo a Xunta, nunha resposta oficial a unha Pregunta Parlamentar do BNG, resposta que creará un Centro de Día para Adultos e unha miniresidencia, pero non convoca ao Comité nen en xullo nen en setembro, co cal os traballadores non sabemos se esa promesa é mentira; ou se está de novo agardando a ver se somos capaces de seguir reclamando un “Futuro para o Santiago Apóstol” como fixemos desde febreiro ata xullo.
En todo caso esta é a Xunta que temos, que non crarexa o futuro dun Centro importante para a Comarca de A Coruña -e para toda Galicia- e que o único que fai é perder o tempo, porque se non ratifica a promesa escrita que fixo, téranos de novo na rúa, pero esta vez non só na provincia de A Coruña senón en toda Galicia porque se un grupo de traballadoras e traballadores está disposto a loitar, moitas cousas pódense facer.