En Ferrol a concentración tivo lugar diante do Concello e congregou a persoal de varias Administraicón conxuntamente con traballadores e traballadoras de Navantia. En Compostela uníronse posteriormente á protestad dos traballadores de Alcoa que estaba ás portas de San Caetano.
Outro xoves máis, o 27 de setembro, as traballadoras e traballadores públicos estabamos convocados a protestar diante dos principais centros públicos de traballo do noso país en defensa dos nosos dereitos e na defensa dos servizos públicos. Na concentración de Ferrol, xuntaron as súas reivindicacións cos traballadores de Navantia, miles de persoas ateigaron as rúas para manifestar o seu rexeitamento ás políticas neoliberais do Partido Popular onde o que importan son os mercados e non as persoas.
San Caetano #quesoycompañerocoño
En Compostela mantense o pulso e as compañeiras e compañeiros volvimos a concentranos dentro de San Caetano baixo o lema "O pobo unido xamáis será vencido". Esta consigna berrouse ao longo da media hora escasa que durou a concentración xunto coas xa clásicas "mans arriba, isto é un atraco!" ou "o noso diñeiro, danllo aos banqueiros". Mesmo apareceu un espontáneo encapuchado cun cartaz que dicía “Que soy compañero, coño!!”, facendo un aceno aos movementos sociais que se manifestan estes días en Madrid.
O propio cartaz da convocatoria facía referencia a diversos colectivos que tamén sofren a crise, igual ca nós, o colectivo de traballadoras e traballadores públicos, os mineiros, os gandeiros, os do naval, os pensionistas, os estudantes, os traballadores en precario, etc. Onte estaban as mariscadoras de a pé da ría de Arousa, de Carril, berrando contra a consellaría de Mar e Medio Rural e hoxe apareceron os obreiros de Alcoa que se concentraron media hora máis tarde. Non estaban só os compañeiros de Cervo, tamén había unha pancarta en valenciá, bandeiras asturianas e incluso algunha ikurriña, das factorías de Alicant, Amorebieta e Avilés. Ao rematar a concentración dos empregados e empregadas públicas dentro de San Caetano, uns cantos compañeiros e compañeiras saímos en apoio dos obreiros e obreiras de Alcoa.
Algo se está a mover e os ánimos cada día están máis acendidos. A sociedade ten que espertar. Esta é unha loita global, non cabe dúbida, e non é unha crise, é unha estafa. Non só se atacan aos Servizos Públicos, o conxunto da cidadanía sofre esta ofensiva desmanteladora dos dereitos sociais e laborais que tantos anos levou conquistar. Os diversos movementos concorren cun inimigo común, o capitalismo salvaxe, que quere dar a loita, desta vez procurando o asalto final.
Compañeiras, Compañeiros, axuntémonos todos e todas, esta é a loita final.