Os acordos asinados polos sindicatos estatais impiden recuperar tanto o nivel emprego público de 2009 como o poder adquisitivo.
O mércores 17 fomos convocados á Mesa Xeral de Negociación para tratar os Orzamentos de 2019 e a súa Lei de Medidas. A negociación consistiu en que nos contaron o que van facer dicindo que se non hai melloras é porque no Acordo de Madrid cos sindicatos estatais non se contemplan e o que se contempla non obriga. Apenas hai melloras e as destacaremos aquí.
Limitados polos recortes do Acordo de Madrid asinado polos sindicatos estatais:
Consolídase a perda de poder adquisitivo
Para a CIG esta “pseudonegociación” vese limitada polos acordos asinados polos sindicatos estatais tanto en Madrid como en Galiza, aos que esta central sindical xa manifestou a súa oposición no seu momento. As subas salariais están ligadas ao PIB e non aos incrementos do IPC, que en 2018 está xa no 2,2%, mentres que o incremento acordado para este ano é do 1,62% (1,5 durante 12 meses e 0,25 máis durante 6), o que implica unha perda de poder adquisitivo do 0,6%. Unha perda da que é responsábel o goberno Rajoy e cómplices necesarios os sindicatos que negociaron á baixa a suposta “recuperación” salarial. Todo isto nun contexto no que se pide a indexación das pensións ao IPC, para CCOO, UGT e CSIF no caso do salario das persoas empregadas públicas, non vale.
Neste momento non hai ningunha norma que obligue a que a suba salarial sexa a que se fixa nos Orzamentos, o único que obriga é o acordo dos sindicatos co PP. Aínda que no Acordo de Madrid a suba prevista para o 2019 é do 2,25%, nestes Orzamentos consignan un 1,75%, e veremos cal vai ser o IPC do 2019 e se seguimos perdendo cartos.
Non se creará novo emprego no sector público, porque pactaron conservar a taxa de reposición.
Ademais do aspecto retributivo, a crítica da CIG tamén se estende ao mantemento dunhas taxas de reposición que van impedir que se recupere sequera o nivel emprego público que había no ano 2009. A CIG lembrou que a imposibilidade de aumentar a cifra total de persoal na Xunta está fixada no acordo asinado en Madrid e referendado en Galiza pola Xunta e os mesmos sindicatos.
Para a CIG, a taxa de reposición do 100% establecida na normativa básica só afecta ao ano 2018, para o 2019 non hai ningunha norma limitativa máis que o compromiso do Acordo de Madrid de limitar a convocatoria de novas prazas ao número de persoas que se xubilan o ano anterior.
Dende a CIG pedimos que se tumbe o Acordo de Madrid e que a Administración non se autolimite. Que se convoquen todas as prazas vacantes e que se negocien procesos de estabilización e unha promoción interna global.
Limitacións do cobro do 100% en situacións de IT
Función Pública Introduce unha serie de cambios na Lei 2/2015 de emprego público de Galiza, como o cobro do 100% en caso de baixa médica que, en todo caso, terá que agardar a xaneiro, e a ampliación do permiso de maternidade.
Estes orzamentos contemplan por fin a recuperación do dereito a cobrar o 100% do salario en caso de baixa por Incapacidade temporal (IT). Dereito que foi suprimido en 2012.
Malia isto a CIG criticou a redacción proposta pola Xunta, ao limitar o pagamento dese complemento até o 100% ás retribucións fixas do primeiro mes de baixa, o que impediría o cobro de incrementos retributivos que se poidan producir ao longo dunha baixa, como por exemplo os trienios.
A este respecto a CIG denuncia o papel do goberno Feixóo que se negou a recuperar este dereito, so pretexto dunha lexislación estatal que, porén, non condicionou a outros territorios que si o repuxeron. Mais tamén denunciamos a vergoñenta complicidade das organizacións sindicais estatais que daban por feita esta recuperación que non por moi anunciada se chegaba a efectivizar e pola que haberá que agardar aínda á entrada en vigor dos orzamentos da Xunta, en xaneiro de 2019.
Como o persoal do Estado xa cobra o 100% das retribucións en caso de IT a CIG solicita que se cree un fondo de continxencia para pagar as IT’s que se produciron ou producirán estes 6 meses ata a entrada en vigor destes orzamentos, co fin de que non se recorte o salario de quen está de baixa neste semestre.
A CIG céntrase na recuperación real de dereitos
1. De entrada e como medida paliativa para recuperar a perda de poder adquisitivo no 2018 ao situarse a suba salarial no 1,62% e o IPC interanual no 2,2% no que vai de ano, deberíase incrementar o fondo de continxencia nun 0,6% do Capítulo I simplemente para non perder poder adquisitivo, e que despois se asigne a través dunha contía a incluir no complemento específico e análogo para o persoal laboral, ou a través do instrumento orzamentario que eles consideren para que o persoal non padeza os recortes do Acordo de Madrid.
2. Retomamos o Plan de renegociación da débeda salarial. Que se contemple no fondo de continxencia as cantidades detraídas do recorte dos complementos específicos e cantidade similar para o persoal laboral dende o 2013.
3. Nos Orzamentos do ano 2012, o pior momento da crise, o Capítulo I de Administración Xeral representaba o 20,69% do orzamento de gastos. No 2018 a contía era 18,54%. A falta de datos sobre o orzamento de gastos e gastos de persoal do 2019 intuímos que seguirán a tendencia do ano anterior podemos dicir que a Xunta no 2018 en relación ao peor ano da crise gastou 230.294.840 euros, polo que propoñemos que eses 230 millóns se sumen ao fondo de continxencia para a futura carreira profesional.
4. Derrogación da lei 1/2012 de medidas na súa integridade e recuperación dos artigos suspendidos do V Convenio Colectivo, en especial o 19.
5. Ao derrogar a lei 1/2012 hai que establecer a xornada laboral en 35 horas semanais para todo o persoal funcionario e laboral da Xunta sen prexuizo das xornadas especiais ou das compensacións horarias por elas.
6. Recuperación do Fondo de Acción Social.
7. Ao derrogar a Lei 1/2012 e como se derrogaría a suspensión do plus dos altos cargos habería que incluir unha disposición derrogando tal plus e asignando esas cantidades ao fondo de continxencia.
8. Opoñémonos a modificar a Lei de Emprego Público no sentido de restrinxir a Carreira Profesional. Hai que establecer que a Carreira Profesional debe ser para todas as persoas empregadas públicas, como se fai no SERGAS.
9. Opoñémonos á modificación dos artigos 14 d) e 17.2 f) da LEPG porque iso implica que os concursos específicos se convocaran e resolveran por consellerías atomizando máis o sistema de relacións laborais na Xunta.
10. Respecto ás modificacións relativas á protección das vítimas da violenxia de xénero pronunciámonos a favor.
11. Non admitimos as limitacións establecidas sobre a segunda actividade para quenes traballan no monte ou no mar.
12. Rexeitamos a taxa de reposición que impide convocar todas as vacantes, os procesos de consolidación e estabilización e unha promoción interna global.
Conciliación e permisos: 22 semanas no permiso de parto e propostas da CIG
O director xeral de Función Pública anunciou na Mesa que a Xunta vai introducir unha modificación no permiso de parto, ampliando a 22 semanas o que agora mesmo está en 20. Ao tempo anunciou a dispoñibilidade a aumentar o permiso para a outra persoa proxenitora mais non deu máis datos, escusándose no posíbel incremento que se produza a nivel do Estado.
A CIG, sen deixar de amosar o apoio a calquera avance que se poida producir nesta materia, lembrou a posición sindical xa expresada hai un ano: que os permisos de maternidade e da outra persoa proxenitora teñen que chegar a 12 meses, con idéntica duración e con carácter intransferíbel. Tendo en conta isto, a CIG advertiulle á Xunta que nada impide para que se dean xa os pasos necesarios nese camiño e se produza un incremento importante en ambos permisos.
En materia de conciliación a CIG demandou, como xa fixera no mes de maio na dirección xeral de Función Pública, a adaptación da sentenza do Tribunal Supremo no que fai referencia a non computar como día de permiso o primeiro día se este cae nun día feriado. A proposta da CIG afecta a permisos como o de lactación, por matrimonio, unión de feito, por parto ou acollemento ou o doutra persoa proxenitora. A CIG foi máis alá e propuxo que todos os permisos se computen en días hábiles como acontece na actualidade co permiso por falecemento ou enfermidade grave. Xunto a isto solicitou a modificación para flexibilizar o goce do permiso de paternidade dentro do primeiro ano de vida da crianza.
Tamén incorporou outras propostas que serán todas elas debatidas nunha nova reunión que terá lugar a semana próxima.
A CIG demandou ademais fixar como deber inescusábel a atención ou coidado de crianzas, maiores ao cargo ou persoas con discapacidade cando teñan recomendado un repouso domiciliario e ampliación do dereito de conciliación do persoal público até os 14 anos de idade das crianzas, incluíndo o curso escolar no que cumpren os 14 (agora está nos 12 anos de idade).