O Acordo de condicións laborais do persoal do SPIF foi aprobado na Comisión de Persoal do luns día 12 de febreiro

Despois dun tempo de loita e mobilización para conseguir a negociación real dun Acordo de condicións de traballo para os compañeiros e compañeiras do Servizo de Prevención de Incendios Forestais de Galiza (SPIF), a Administración convocara para o pasado 8 de febreiro unha primeira xuntanza coa que se iniciou un proceso negociador con Función Pública que, tras varias idas e voltas co borrador do Acordo, rematou na Comisión de Persoal do luns día 12 onde quedou aprobado co voto favorable de todas as organizacións sindicais (CIG, CCOO, CSIF e UGT).

A negociación que levaba sendo paralizada pola Xunta dende hai meses foi difícil, xa que en apenas uns días querian que tragaramos co primeiro borrador que nos puxeron diante (que era un Acordo exclusivamente para o persoal funcionario), pactado en despachos ás costas da representación do persoal, e acompañada dun anuncio electoral do Presidente en funcións o día 23 de xaneiro coa intención de dividir ao persoal e perder a forza conxunta que temos as traballadoras e os traballadores para conseguir melloras nas condicións laborais.

Aínda así, quedan moitas cousas abertas e non podemos dicir con iso que estamos satisfeitos co resultado da negociación, produto por unha parte das présas electorais de “última hora” e por outro da actitude do resto das organizacións sindicais ás que xa lles valía o primeiro borrador. Agora tocará negociar e vixiar no caixón de xastre que é a comisión de seguimento do Acordo.

Para a CIG-Autonómica era esencial que os dereitos laborais atinxiran a todo o persoal, independentemente da súa relación xurídica coa consellaría e do tempo de duración do contrato. Así e grazas á presión mobilizadora, conseguimos que se acollera a todo o persoal. De xeito que un Acordo que inicialmente a Xunta e o resto de sindicatos querían limitar só para o persoal funcionario (700 traballadores e traballadoras) grazas á CIG extendeuse aos 2.200 que compoñen todo o servizo en alto risco.

Foi asumido por todos o sistema único de cartelera para todo o ano con quendas de 10 horas e unha semana tres días e a seguinte catro (LMSD-MXV) que propuxo a CIG no 2022 co Acordo marco regulador elaborado por consenso do persoal despois de ter feito asembleas ao longo do país e xa con anterioridade nunha Proposición non de Lei (PNL) presentada pola CIG no Parlamento no ano 2019. Ao non ter posibilidade de alongamento de xornada (agás en lumes de nivel 2) redúcense os abusos, porén os descansos previstos son insuficientes e reclamamos máis días de descanso de compensación para igualarnos ao cómputo horario anual que temos na actualidade. Para nós a compensación non podía ser exclusivamente económica.

As franxas horarias e o reparto das tarefas ordinarias dentro de quenda non se regulan neste Acordo, farase a proposta na Comisión de Seguimento. Sí introduciron as demandas da CIG de establecer unha hora para xantar ou cear e estender as funcións do V Convenio mentres non se negocien outras específicas, co que esperemos se rematen coas circulares “ordeno y mando” da Dirección Xeral de Defensa do Monte.

Tamén queda fóra a compensación en tempo de descanso como sí se tiña no V Convenio Colectivo Único antes dos recortes do 2012, para este traballo tan perigoso onde a fatiga acumulada aumenta o risco laboral de accidente, e polas que seguimos pelexando no xulgado.

Respecto do plan formativo, será impartido pola EGAP ou a AGASP, dentro dun plan que será negociado.

A mobilización do persoal instou á negociación

Levaban paradas as xuntanzas das organizacións sindicais coa Consellaría do Medio Rural para preparar o borrador do Acordo dende o mes de novembro, a pesar de que a consellería comprometeu un calendario con reunións todas as semanas e non respostaba nin as alegacións. Reuniuse daquela activada pola mobilización e volveu agora outra vez grazas a mobilización do 25 de xaneiro. Así, cada vez que a CIG fixo propostas apoiadas polos traballadores e traballadoras coas mobilizacións, producironse movementos de convocatorias e de avance nos dereitos laborais e na loita contra a precariedade, xa que parte das propostas da CIG foron asumidas polas outras organizacións sindicais e pola Administración, o que confirma o acerto das propostas do noso sindicato.

Agora toca pór en marcha e vixiar o cumprimento de todos e cada un dos puntos recollidos no Acordo, mais tamén de que o anuncio electoral do Presidente en funcións de alongar o tempo de traballo de 6 a 9 meses sexa xa unha realidade en 2024. Cuestión respecto á que denunciamos que esta promesa electoral non foi introducida neste Acordo nin levada ao Comité Intercentros para facela real coa extensión dos contratos.

Ante a cantidade de trapalladas que estamos a escoitar en foros e a ler en informas conxuntos doutros sindicatos, facemos un chamamento a seriedade e a calma. Á vez debemos lembrar que na CIG levamos feito un traballo continuado e constante na defensa do persoal, pese aos paus nas rodas da nosa pretensión de acadar unha funcionarización con garantías e dereitos laborais coñecendo a letra pequena. Seguimos!

Cronograma de actuacións e traballos polo Acordo Marco

É curioso ler que se nos acusa de non achegar nada e torpedear a negociación deste Acordo. Pois ben, os feitos e a cronoloxía falan por sí sós, a non ser que algúns interpreten que a mobilización do persoal e a denuncia pública sexan accións que na vez de manifestar a opinión e vontade dos traballadores e traballadoras sexan pedras do camiño da Administración.