Novas por contido

Ante as afirmacións de Rosell (presidente da CEOE) sobre as recomendacións de "despedir" persoal das Administracións para continuar na "boa liña" da redución do gasto social, a CIG-Autonómica responde: "o doado é tirar contra o persoal das Administracións". A CIG afirma tamén: "parece que non lle chega cos catro millóns e medio de persoas sen emprego".

Joan Rosell, xefe dos empresarios españois, fixo esta semana unhas declaracións pedindo que se poida despedir ao persoal funcionario e propón expedientes de regulación de emprego. Nun Estado no que hai máis de catro millóns de persoas desempregadas, este individuo, portavoz de centos de defraudadores a Facenda e de miles de beneficiarios das políticas de rebaixa impositiva e dos innumerábeis subsidios de Estado, portavoz dalgúns dos poucos miles de millonarios que contribuíron decisivamente á desfeita social que estamos a sufrir, se permite esixir máis despedimentos.

Na cova de ladróns que preside se mira con ansiedade e cobiza para as Administracións. Consideran que a velocidade á que se está a destruír emprego público non é suficientemente rápida e queren acelerar o proceso.

Xa na actualidade estamos a recibir propostas da Administración autonómica galega (e o mesmo se está a producir nas outras Administracións) polas que se “amortizan” centos de postos de traballo públicos vacantes para crear algunhas decenas de postos directivos e de libre designación. O resultado é unha Administración cada vez máis politizada, posta ao servizo do partido que consigue a maioría electoral, e menos capaz de ofrecer servizos á cidadanía. Suprimen miles de postos nas diferentes administracións limitando a capacidade de reposición de efectivos, as incapacitan para desenvolver a súa actividade con normalidade e, inmediatamente, proceden a contratar a empresas privadas cos fondos “liberados”.

Coas estas vellas receitas non só non se vai saír da crise senón que se vai crear unha crise permanente para a maior parte da sociedade.  Basta mirar o que sucede actualmente en Irlanda, o primeiro país da UE en aplicar as receitas anticrise do FMI no 2008 e no 2009 o seu PIB contraíase un 11%.  A consecuencia:  este país volveu a recuperar a súa triste tradición migratoria coma xa non se recordaba tempos atrás.

Empobrecer á clase traballadora, ben directamente con rebaixas salariais e despedimentos, ou ben indirectamnte, coa desestructuración dos servizos públicos, fan que o consumo interno se resinta e polo tanto tamén o propio sistema productivo, maioritariamente do sector autónomo e PEMES, que crean o 80% de postos de traballo no noso país. De xeito miope a cada empresa interésalle pagar menos polos seus custos de producción, mais de xeito global lle interesaría que o resto lle pagase ben aos demáis traballadores e traballadoras para que alguén poida comprar os seus productos.

Porén, Rosell,  portavoz dos mesmos empresarios que apostan decididamente pola maior precariedade laboral, pola rebaixa dos soldos dos traballadores e traballadoras e por abordar os problemas de competitividade das empresas que expolian a diario despedindo ao persoal, defende que ese modelo se estableza tamén no sector público. Os case que catro millóns e medio de parados no Estado (253.416 deles en Galicia, datos de finais de novembro) non lle parecen suficientes a este individuo. Hai que despedir máis agora para contratar, cando se aseguren os beneficios, con salarios inferiores, peores condicións de emprego e sempre en condicións de máxima precariedade.

É ben certo que non existen políticas contra a crise. Existen políticas na crise. E estas poden beneficiar a uns ou a outros axentes sociais. Galiza, gobernada polo equipo máis inoperante da súa historia, está a ver como aumenta a porcentaxe do paro dun xeito alarmante. Se no Estado creceu o desemprego no pasado mes de novembro nun 1,37%, na Galiza creceu nun 4,6%. Feijoo mira con arroubo ao seu xefe Rajoy e ambos os dous se aprestan a asegurar que calquera saída a crise se realice pola vía do sacrificio dos traballadores e traballadoras e do beneficio para os empresarios. Tamén na Galiza que un día os coñeceu como empregados públicos e agora os sufre como unha inmerecida praga. Rosell aplaude e marca rutas.

As traballadoras e traballadores galegos, dos que os empregados públicos formamos unha parte, teremos que marcar a nosa propia ruta. Fronte ao programa capitalista haberá que apoiar un programa que poña a economía sobre os seus pés, ao servizo dos pobos. Se personaxes indesexables coma Rosell apuntan nunha dirección, todos os demais teremos que avanzar na contraria.

Nota remitida a outros medios de comunicación

Outras novas recentes

Luns, 18 Novembro 2024

Posicionamento da CIG en relación aos méritos nas listas de persoal funcionario do SPIF

Como xa manifestamos na Comisión de Listas a CIG está conforme coa apertura de listas para as escalas de persoal funcionario do SPIF. Pero entendemos que os méritos de tempo traballado como persoal laboral non deben ser tidos en conta por tratarse de escalas con diferentes requisitos de acceso e diferentes titulacións. Iso foi o manifestado na comisión celebrada o 19 de...
Mércores, 13 Novembro 2024

Concursos-oposicións de estabilización de varios procesos: baremacións provisionais da fase de concurso

No DOG do 13/11/2024 publican as baremacións provisionais da fase de concurso de varios procesos de estabilización da Lei 20/2021 mediante concurso oposición: - Subgrupo C2, escala auxiliar de mantemento. - Agrupación profesional de persoal funcionario da Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galiza, subgrupo agrupacións profesionais, escala persoal de mantemento....
Luns, 18 Novembro 2024

RPT de Política Social e Igualdade (proposta para 20/11/24)

A Consellería de Política Social e Igualdade convocounos a unha xuntanza para o día 20 de novembro, para tratar unha proposta de modificación da súa relación de postos de traballo (RPT). Se é do teu interese, aquí tes a súa proposta: descargar. Para achegarnos o que consideres, podes contactar coa CIG