Novas por contido

Ante as afirmacións de Rosell (presidente da CEOE) sobre as recomendacións de "despedir" persoal das Administracións para continuar na "boa liña" da redución do gasto social, a CIG-Autonómica responde: "o doado é tirar contra o persoal das Administracións". A CIG afirma tamén: "parece que non lle chega cos catro millóns e medio de persoas sen emprego".

Joan Rosell, xefe dos empresarios españois, fixo esta semana unhas declaracións pedindo que se poida despedir ao persoal funcionario e propón expedientes de regulación de emprego. Nun Estado no que hai máis de catro millóns de persoas desempregadas, este individuo, portavoz de centos de defraudadores a Facenda e de miles de beneficiarios das políticas de rebaixa impositiva e dos innumerábeis subsidios de Estado, portavoz dalgúns dos poucos miles de millonarios que contribuíron decisivamente á desfeita social que estamos a sufrir, se permite esixir máis despedimentos.

Na cova de ladróns que preside se mira con ansiedade e cobiza para as Administracións. Consideran que a velocidade á que se está a destruír emprego público non é suficientemente rápida e queren acelerar o proceso.

Xa na actualidade estamos a recibir propostas da Administración autonómica galega (e o mesmo se está a producir nas outras Administracións) polas que se “amortizan” centos de postos de traballo públicos vacantes para crear algunhas decenas de postos directivos e de libre designación. O resultado é unha Administración cada vez máis politizada, posta ao servizo do partido que consigue a maioría electoral, e menos capaz de ofrecer servizos á cidadanía. Suprimen miles de postos nas diferentes administracións limitando a capacidade de reposición de efectivos, as incapacitan para desenvolver a súa actividade con normalidade e, inmediatamente, proceden a contratar a empresas privadas cos fondos “liberados”.

Coas estas vellas receitas non só non se vai saír da crise senón que se vai crear unha crise permanente para a maior parte da sociedade.  Basta mirar o que sucede actualmente en Irlanda, o primeiro país da UE en aplicar as receitas anticrise do FMI no 2008 e no 2009 o seu PIB contraíase un 11%.  A consecuencia:  este país volveu a recuperar a súa triste tradición migratoria coma xa non se recordaba tempos atrás.

Empobrecer á clase traballadora, ben directamente con rebaixas salariais e despedimentos, ou ben indirectamnte, coa desestructuración dos servizos públicos, fan que o consumo interno se resinta e polo tanto tamén o propio sistema productivo, maioritariamente do sector autónomo e PEMES, que crean o 80% de postos de traballo no noso país. De xeito miope a cada empresa interésalle pagar menos polos seus custos de producción, mais de xeito global lle interesaría que o resto lle pagase ben aos demáis traballadores e traballadoras para que alguén poida comprar os seus productos.

Porén, Rosell,  portavoz dos mesmos empresarios que apostan decididamente pola maior precariedade laboral, pola rebaixa dos soldos dos traballadores e traballadoras e por abordar os problemas de competitividade das empresas que expolian a diario despedindo ao persoal, defende que ese modelo se estableza tamén no sector público. Os case que catro millóns e medio de parados no Estado (253.416 deles en Galicia, datos de finais de novembro) non lle parecen suficientes a este individuo. Hai que despedir máis agora para contratar, cando se aseguren os beneficios, con salarios inferiores, peores condicións de emprego e sempre en condicións de máxima precariedade.

É ben certo que non existen políticas contra a crise. Existen políticas na crise. E estas poden beneficiar a uns ou a outros axentes sociais. Galiza, gobernada polo equipo máis inoperante da súa historia, está a ver como aumenta a porcentaxe do paro dun xeito alarmante. Se no Estado creceu o desemprego no pasado mes de novembro nun 1,37%, na Galiza creceu nun 4,6%. Feijoo mira con arroubo ao seu xefe Rajoy e ambos os dous se aprestan a asegurar que calquera saída a crise se realice pola vía do sacrificio dos traballadores e traballadoras e do beneficio para os empresarios. Tamén na Galiza que un día os coñeceu como empregados públicos e agora os sufre como unha inmerecida praga. Rosell aplaude e marca rutas.

As traballadoras e traballadores galegos, dos que os empregados públicos formamos unha parte, teremos que marcar a nosa propia ruta. Fronte ao programa capitalista haberá que apoiar un programa que poña a economía sobre os seus pés, ao servizo dos pobos. Se personaxes indesexables coma Rosell apuntan nunha dirección, todos os demais teremos que avanzar na contraria.

Nota remitida a outros medios de comunicación

Outras novas recentes

Mércores, 06 Novembro 2024

Escolla de destino de: corpo superior, enx.industrial, enx.téc.industrial e vixilancia de estradas

Recibimos listado de postos para a escolla de destino provisional dos seguintes procesos selectivos: - Corpo superior da Administración Xeral, subgrupo A1. Descargar - Corpo de xestión, escalala de enxeñeiros/as, especialidade de enxeñaría técnica industrial, subgrupo A2. Descargar - Corpo superior, escala de enxeñeiros/as, especialidade de enxeñaría industrial, subgrupo...
Xoves, 07 Novembro 2024

Destinos para auxiliar de clínica, C2

Recibimos listado de postos para a escolla de destino provisional da escala de auxiliar de clínica, subgrupo C2. Descargar
Venres, 08 Novembro 2024

Os servizos centrais do Consorcio, desprezados polo xerente & cía

Tras unha xuntanza entre a secretaria xeral técnica, o xerente do Consorcio e Función Pública, todas as traballadoras dos servizos centrais teñen que enterarse das súas datas de cese ao filtrarse a información. Que a transparencia non se lle dá ben ao Consorcio é coñecido por todos/as, pero están conseguindo acadar niveis espectaculares na súa incapacidade de xestión. Nesta...