Inicio
Venres, 11 Abril 2025

A dirección da EGAP aposta agora pola «externalización» dos temarios

As persoas á fronte da EGAP escúndanse na falta de medios para a privatización da elaboración dos temarios de promoción interna e libre do persoal da Xunta de Galiza, un antigo compromiso que a EGAP incumpre ano tras ano.

Na CIG levamos moitos anos lembrándolle á EGAP o compromiso de elaboración dos temarios, tanto no referido á promoción interna como á libre. Até o de agora as respostas sempre foron evasivas, e remitíasenos á responsabilidade de Emprego Público neste asunto ou ...


Xoves, 10 Abril 2025

Teletraballo: estamos a recibir informacións contraditorias acerca de cambios na resolución

Viñeron compañeiros/as ou chamaron aos locais da CIG para comunicarnos que querían restrinxirlles o teletraballo dende unha determinada data. Segundo relatan, non se podería teletraballar nin os luns nin os venres. Ante esta información algún/a xefe/a confirmounos que había ordes de "enriba" para restrinxir o teletraballo "por razóns de servizo".

Na Comisión de Persoal do día 27 de marzo preguntamos á directora xeral de Emprego Público e Administración de Persoal (DXEP), sobre se había ...


Mércores, 09 Abril 2025

As desfeitas das RPTs con Rueda: se hai que enchufar, enchúfase; se hai que axustar unha praciña, axústase!

As relacións de postos de traballo deben ser os documentos técnicos que desenvolvan as prazas e as súas características dentro dunha consellaría. Teñen que estar baseadas en datos obxectivos, en funcións a desenvolver e na formación axeitada para cada posto.

Sempre foi así? Pois non. Moitas RPTs, herdadas da truculenta época Fraga, facíanse ad hoc para colocar amiguiñas e amiguiños ou xente recomendada afín á ideoloxía e ao partido dominante.

Traemos hoxe o exemplo da Consellaría da ...


Luns, 07 Abril 2025

A lingua galega e as lingüistas. A ignominia da Secretaría Xeral da Lingua

A precariedade laboral do persoal lingüista da Xunta e a oferta insuficiente da formación en linguaxe galega: dúas caras da mesma moeda.

O persoal laboral indefinido descontinuo, da categoría 40 do grupo I, titulado superior lingüista, da Administración Xeral da Xunta, que imparte os cursos de linguaxe galega programados pola Secretaría Xeral da Lingua, vive nunha precariedade laboral importante: non se lle programan actividades para todo o ano, non chegando nin ao 50% da xornada nin das ...


Xoves, 03 Abril 2025

Recuperar dereitos e salarios

A CIG-Administración Pública realizou mobilizacións nas diferentes comarcas contra a precariedade salarial e para avanzar nos dereitos laborais. Con este obxectivo reclamámoslle ao Goberno español que convoque a Mesa Xeral das Administracións Públicas para abordar unha serie de medidas que permitan reverter o empobrecemento no contexto de negociación dos Orzamentos Xerais do Estado. Porén o Goberno do estado pretende fuxir de novo da mesa legal de representación para buscar outro pacto ...


Xoves, 03 Abril 2025

A CIG denuncia a opacidade da EGAP na selección, retribucións e compatibilidades do persoal formador

Entre os cometidos da Escola Galega de Administración Pública (EGAP) atópase a formación do persoal propio da Administración. Boa parte desta formación impártea persoal empregado público, que é  seleccionado polos órganos de dirección das diferentes consellerías en colaboración coa EGAP.

A Lei 53/1984, do 26 de decembro, de incompatibilidades do persoal ao servizo das Administracións Públicas; o Real Decreto 598/1985, do 30 de abril, sobre incompatibildiades do persoal ao servizo da ...


Xoves, 03 Abril 2025

O trío da vergoña: Rueda, Vázquez e Lorenzana

Lembren estes nomes: Alfonso Rueda, Ánxeles Vázquez e María Jesús Lorenzana. O tres forman o que o outro día, na Pobra do Caramiñal, chamábase o trío da vergoña.

Rueda parece un neno caprichoso que non sabe dar o seu brazo a torcer. Aínda que as galegas e galegos digamos ALTRI NON e MINA DE TOURO NON, por miles, por centos de miles, el fai oídos xordos e sigue encabuxado. As outras dúas, Ánxeles e María Jesús, son coma as familiares compracentes que lle rin as gracias ao neno caprichoso. ...


Xoves, 03 Abril 2025

Concerto social Concepción Arenal

A Xunta segue apostando pola privatización da atención aos menores infractoresO pasado 20 de marzo publicouse a Resolución pola que se autoriza o inicio e a convocatoria, mediante o procedemento de “concerto social”, para a atención residencial e a intervención educativa integral con persoas menores que teñen que cumprir medidas xudiciais privativas de liberdade previstas na Lei orgánica 5/2000, do 12 de xaneiro, reguladora da responsabilidade penal dos menores, no centro de reeducación ...


Xoves, 27 Marzo 2025

Estase a restrinxir o teletraballo ás bravas?

A prestación de servizos na modalidade de teletraballo na Administración da Comunidade Autónoma de Galiza funcionaba ata o de agora con relativa normalidade agás a xa endémica opacidade da Xunta e a reiteración do incumprimento da convocatoria das Comisións de Seguimento para que as organizacións sindicais poidamos exercer un control.  

Mais nos últimos días están a chegar queixas do persoal por limitacións ao teletraballo en diferentes departamentos por medio dun correo ou incluso de ...


Martes, 25 Marzo 2025

O despropósito do Plan de axilización da dependencia + discapacidade

O pasado 3 de marzo a Xunta de Galiza, nunha comparecencia pública do Presidente Rueda, anuncia o Plan de axilización e simplificación dos trámites da dependencia e discapacidade. Este plan, implementado dende xaneiro, basease segundfo refiren en:

  • Na “redución ao máximo dos trámites” ao introducir un novo modelo de solicitude conxunta.
  • Na creación de xefaturas de servizo de discapacidade nos 4 departamentos territoriais, postos directivos e de libre designación que non incidirán en ...

Domingo, 23 Marzo 2025

A «lotería» dos cursos de linguaxe administrativa da EGAP

Anos, e mesmo décadas, para conseguir completar os dous niveis (medio e superior) de linguaxe administrativa galega: este é o panorama ao que nos enfrontamos o persoal da Administración xeral da Xunta e entes instrumentais, dada a reducidísima oferta de prazas ano tras ano.

A EGAP ten por lei entre os seus fins a difusión e a normalización do idioma galego na Administración Pública, a capacitación lingüística do persoal e maila participación na fixación da linguaxe técnica, administrativa ...


Detrás de todo isto hai unha ignorancia supina da orixe do funcionariado. Envídiase do seu status -e por iso se critica- a estabilidade que ofrece no emprego, o que en tempos de paro e de precariedade laboral é comprensible; pero esta permanencia ten a súa razón de ser na garantía de independencia da Administración respecto de quen goberne en cada momento; unha garantía que é clave no Estado de dereito. En coherencia, establécese constitucionalmente a igualdade de acceso á función pública, conforme ao mérito e á capacidade dos concursantes. A expresión de gañar unha praza «en propiedade» responde á idea de que ao funcionario non se lle pode «expropiar» ou privar do seu emprego público, senón é nos casos legalmente previstos e nunca por capricho do político de quenda. Certo que non poucos funcionarios consideran esa «propiedade» en termos patrimoniais e non funcionais e se apoian nela para un escaso rendemento laboral, ás veces co beneplácito sindical; pero isto é corrixible mediante a inspección, sen ter que alterar aquela garantía do Estado de dereito.

Os que máis contribúen ao desprezo da profesionalidade do funcionariado son os políticos cando acceden ao poder. Están tan acostumados a medrar no partido a base de lealdades e submisións persoais, que cando chegan a gobernar non se fían dos funcionarios cos que se atopan. Con frecuencia venos como un obstáculo ás súas decisións, como burócratas que poñen obxeccións e controis legais aos que pensan que non deberían ter límites por ser representantes da soberanía popular. En caso de conflito, a lealdade do funcionario á lei e á súa función pública chega a se interpretar polo gobernante como unha deslealdade persoal cara el e mesmo como unha oculta estratexia ao servizo da oposición. Para evitar tal escollo xurdiron, cada vez en maior número, os cargos de confianza á marxe da Administración e das súas táboas salariais; tamén se provocou unha hipertrofia de cargos de libre designación entre funcionarios, o que ten suscitado entre estes un interese en se alinear politicamente para acceder a postos relevantes, que logo terán como premio unha consolidación do complemento salarial de alto cargo. O desexo de crear un funcionariado afín ten conducido á intromisión directa ou indirecta dos gobernantes en procesos de selección de funcionarios, influíndo na convocatoria de prazas, a definición dos seus perfiles e temarios e mesmo na composición dos tribunais. Este modo clientelar de entender a Administración, en si mesmo unha corrupción, ten moito que ver coa corrupción económico-política coñecida e co fallo nos controis para atallala.

Estes gobernantes de todas as cores políticas, pero sobre todo os que se tildan de liberais, son os que, tras a perversión causada por eles mesmos na función pública, arremeten contra a tropa funcionarial, sexa personal sanitario, docente ou puramente administrativo. Se a crisis é xeral, non é comprensible que se rebaixe o soldo só aos funcionarios e, se o que se quere é gravar aos que teñen un emprego, debería ser unha medida xeral para todos os que perciben rendas polo traballo sexan de fonte pública ou privada. Con todo, o máis indignante non é o recorte económico no salario do funcionario, senón o insulto persoal á súa dignidade. Pretender que traballe media hora máis ao día non resolve ningún problema básico ni aforra postos de traballoo, pero serve para sinalalo como persoa pouco produtiva. Reducir os chamados «moscosos» ou días de libre disposición -que naceron en parte como un complemento salarial en especie ante a perda de poder adquisitivo- non alivia en nada a Administración, xa que xamáis se contratou unha persoa para substituír a quen goza deses días, pois se reparte o traballo entre os compañeiros. A medida só serve para crispar e desmotivar un persoal que, alén de ver cómo se lle rebaixa o seu soldo, ten que soportar que os gobernantes o estigmaticen como unha carga para saír da crise. Pura demagoxia para dividir os paganos. En contraste, os políticos no poder non renuncian aos seus asesores nin a ningún do seus xenerosos e múltiples emolumentos e prebendas, que na maioría dos casos xamáis terían nin na Administración nin na empresa privada se só se valorasen o seu mérito e capacidade. E o grave é que non hai propósito de emenda. Non se enganen, a crise non corrixiu os malos hábitos; todo o máis, os ten frenado por falta de financiación ou, simplemente, forzou a practicalos de maneira máis discreta.


Francisco J. Bastida Freijedo

Catedrádico de Dereito Constitucional da Universidade de Oviedo


Artigo publicado o 15/01/2012 na páxina web  "www.lne.es"

Reproducido con autorización do autor