Como un cura que sermona á freguesía durante unha hora, así actúa a directora da EGAP nos consellos reitores. E como un cura iracundo coas ovellas descarriladas, deste xeito se comporta a directora coa representante da CIG por non darlle xabón e levármoslle a contraria.

O mércores 30 de xullo tivo lugar unha xuntanza do órgano de goberno da EGAP, o Consello Reitor. Que fastío, que mallada nos deu a directora do ente. Que paciencia ten o conselleiro de Facenda, varias directoras e directores xerais... e a representación sindical, entre elas, a CIG.

A documentación suma unhas 400 páxinas repartidas en 34 documentos, que recibímola só 3 días hábiles antes da xuntanza. Así que dificilmente pode ser estudada en condicións axeitadas para discutir a xestión da EGAP no seu órgano de goberno. Pero xa temos á directora para sacarnos do apuro: pásase case toda a xuntanza LENDO os documentos que xa achegaran, proxectados en diapositivas. Un aburrimento, sen debate, sen que as persoas participantes abran a boca. Agás a CIG.

A consecuencia de ser unha mosca no nariz da directora é que nos dificultan a asistencia poñéndonos impedimentos para asistir, tentan evitar que falemos ata que ela remate de ler en todos os puntos da orde do día, desconéctasenos a comunicación xusto (e só) cando fala a CIG. 

As xuntanzas do Consello Reitor, órgano de goberno da EGAP, son dúas ao ano (incumpren a periodicidade trimestral), entregan a morea de documentación nun prazo de tempo no que non é posible nin lela, e xa no Consello Reitor a mesma liturxia: a directora solta o conto lendo diapositivas en todos os puntos da orde do día, sen ofrecer nin un só dato distinto ao que temos na documentación; logo, despois de aturarlle todas as andrómenas durante unha hora ou máis, espeta se alguén ten algunha pregunta e, normalmente só a CIG ten algo que dicir (mesmo hai quen a felicita). Remata, recolle os aparellos e xa ten outro consello reitor para botar a rir na colección.

Volvemos en setembro.