- Detalles
A directora xeral de Emprego Público e Administración de Persoal convocounos a unha xuntanza da Mesa Sectorial de Persoal Funcionario que será o venres 11/04/25, na que se tratarán as bases dos seguintes concursos de traslados:
1. Arqueoloxía, restauración, delineantes, arquivos, bibliotecas, museos. No borrador anterior incluían temen a lingüístas, pero desaparece nesta nova versión (pediremos explicacións). Borrador da convocatoria: ligazón. Borrador de prazas: ligazón
2. Profesores/as numerarios/as e mestres de taller de institutos politécnicos marítimo-pesqueiros, e axentes de extensión pesqueira. Borrador da convocatoria: ligazón. Borrador de prazas: ligazón
- Detalles
As relacións de postos de traballo deben ser os documentos técnicos que desenvolvan as prazas e as súas características dentro dunha consellaría. Teñen que estar baseadas en datos obxectivos, en funcións a desenvolver e na formación axeitada para cada posto.
Sempre foi así? Pois non. Moitas RPTs, herdadas da truculenta época Fraga, facíanse ad hoc para colocar amiguiñas e amiguiños ou xente recomendada afín á ideoloxía e ao partido dominante.
Traemos hoxe o exemplo da Consellaría da Presidencia, cunha praza correspondente a unha xefatura de sección de biblioteca na Asesoría Xurídica Xeral. Calquera persoa entendería que habendo na Xunta de Galiza unha escala de persoal técnico de bibliotecas, esta praza debería estar ocupada por algún membro desta.
Pois ben, isto non é así. Esta praza no seu día foi creada para colocar a unha funcionaria amiga do sistema na Administración Xeral, e por iso segue a ser unha praza mal encadrada que debería estar ocupada por persoal con coñecementos de biblioteconomía, e non por calquera persoa funcionaria sen coñecementos na materia. E o peor non é que as cousas veñan mal do pasado, o peor é que esta Xunta de Galiza segue a facelas mal, pois a propia Consellaría non aproveita a recente reforma da súa RPT para reorganizar as cacicadas pasadas, e segue a manter a desfeita.
A solución debería ser encadrar esta praza na escala correspondente, segundo as súas funcións. Se desenvolve traballos de contido bibliotecario, debería ir á Administración Especial. Se se trata de traballos administrativos —como estamos seguras de que é o caso—, deberían amortizar esta praza, e o departamento xustificar que é necesaria para facer funcións da Administración Xeral e creala de novo con outra denominación. Na Asesoría Xurídica Xeral, que é onde está adscrita a praza en cuestión, nunca houbo unha bliblioteca como tal, e sempre fixeron labores da Administración Xeral da Xunta de Galiza.
O espírito fraguista-enchufista segue instaurado en San Caetano!
- Detalles
A precariedade laboral do persoal lingüista da Xunta e a oferta insuficiente da formación en linguaxe galega: dúas caras da mesma moeda.
O persoal laboral indefinido descontinuo, da categoría 40 do grupo I, titulado superior lingüista, da Administración Xeral da Xunta, que imparte os cursos de linguaxe galega programados pola Secretaría Xeral da Lingua, vive nunha precariedade laboral importante: non se lle programan actividades para todo o ano, non chegando nin ao 50% da xornada nin das retribucións anuais.
Mentres isto sucede, tódolos anos temos milleiros de empregadas e empregados públicos que non poden acceder aos cursos de linguaxe administrativa media e superior da EGAP diante da escaseza da súa programación, aínda que a CIG vén esixindo, ano tras ano, un incremento importante destas accións formativas.
Este persoal laboral, que iniciou a súa andaina na Xunta alá polo ano 1992, coa formalización de contratos de servizos para a impartición dos primeiros cursos de linguaxe galega, conseguiu unha relación de indefinición non fixa unha vez que o Tribunal Superior de Xustiza da Galiza declarou nulos os seus despedimentos. Así e todo, non perciben a totalidade dos trienios devindicados e recoñecidos pola xustiza en sentenza firme, pois dende o ano 2021 débenselles entre 3 e 6 antigüidades, o que supón unha demora de máis de tres anos para unha mera actualización aritmética.
O abuso de poder que se exerce sobre este persoal, quizais por practicar a aprendizaxe da lingua galega, tamén se constata en que non se lles compensan os gastos de quilometraxe polos traslados ás distintas localidades onde se lles programa a impartición dos cursos ou a avaliación das probas CELGA; nin polo traslado dos exames á Dirección Xeral en Compostela. Para a impartición da formación telemática programada pola Dirección Xeral non se lles facilitan as ferramentas informáticas necesarias, como ordenadores ou o acceso de banda larga, entre outros. Tódolos gastos son ao seu cargo.
Instamos á Secretaría Xeral da Lingua a unha verdadeira actuación encamiñada á potenciación do coñecemento da nosa lingua, que tamén pasa por incrementar até o 100% a xornada de traballo do persoal laboral lingüista.
- Detalles
A CIG-Administración Pública realizou mobilizacións nas diferentes comarcas contra a precariedade salarial e para avanzar nos dereitos laborais. Con este obxectivo reclamámoslle ao Goberno español que convoque a Mesa Xeral das Administracións Públicas para abordar unha serie de medidas que permitan reverter o empobrecemento no contexto de negociación dos Orzamentos Xerais do Estado. Porén o Goberno do estado pretende fuxir de novo da mesa legal de representación para buscar outro pacto salarial de perdas cos sindicatos estatais cos que se reuniu o pasado 24 de marzo.
Lembramos que os últimos acordos asinados por CSIF, CCOO e UXT deixáronos unha perda de máis do 20% de poder adquisitivo e non foron capaces de derrogar a lexislación que nos impuxo os recortes na administración. O Goberno do estado, coa complicidade dos sindicatos estatais, pretende agora novamente, alcanzar un acordo fóra do ámbito legal de negociación, sen atender as reivindicacións maioritarias dos empregados/as públicos da Galiza e dando por bo que continuemos a perder poder adquisitivo.
Esta situación non é asumíbel, polo que demandamos que se estabeleza por lei unha cláusula de garantía salarial ligada ao IPC real, que opere todos os anos, para que así o que suba o IPC o suban tamén os nosos salarios. A CIG somos o sindicato maioritario no sector público en Galiza e defendemos tamén chegar a acordos salariais plurianuais que permitan gañar poder adquisitivo recuperando cando menos unha parte do que nos roubaron. Por iso para 2025 propomos un 5% en liña co que subiron os salarios no ámbito privado.
A CIG denuncia a opacidade da EGAP na selección, retribucións e compatibilidades do persoal formador
- Detalles
Entre os cometidos da Escola Galega de Administración Pública (EGAP) atópase a formación do persoal propio da Administración. Boa parte desta formación impártea persoal empregado público, que é seleccionado polos órganos de dirección das diferentes consellerías en colaboración coa EGAP.
A Lei 53/1984, do 26 de decembro, de incompatibilidades do persoal ao servizo das Administracións Públicas; o Real Decreto 598/1985, do 30 de abril, sobre incompatibildiades do persoal ao servizo da Administración do Estado, da Seguridade Social e os Entes, Organismos e Empresas dependentes; e o propio Estatuto Básico do Persoal Empregado Público, regulan as actividades das persoas que traballan nas adminisracións públicas en canto a posibles incompatibilidades se refire.
Na CIG preparámonos para iniciar posíbeis accións xudiciais contra a EGAP
A CIG leva solicitando dende hai meses unha serie de documentación en canto a retribucións, criterios de escolla do persoal docente, e outras cuestións da formación; información toda ela á que como representación legal do persoal temos dereito para exercer un control e vixilancia. A día de hoxe non tivemos ningunha resposta por parte da EGAP, polo que vimos de remitir outra solicitude, como paso previo ás accións xudiciais, na que instamos tanto á EGAP como á Dirección Xeral de Emprego Público, a que:
1) Certifiquen que a docencia que se imparte na EGAP se fai consonte a normativa de compatibilidades dos empregados e empregadas públicas.
2) Fagan público e accesible o rexistro das persoas que imparten a formación na EGAP con indicación das condicións das compatibilidades.
3) As retribucións específicas durante os 5 últimos anos de todo o persoal formador empregado público, desagregando os conceptos salariais e outros pagamentos.
4) Nos dean acceso á base de datos de formadores/as da EGAP e fagan públicos os criterios tanto de inscrición como os de selección establecidos para este persoal formador nas súas distintas modalidades (docencia, dirección, coordinación e titorización).
A EGAP e Emprego Público non poden seguir ocultando estes datos, que afectan á súa propia credibilidade como xestores/as, á ética profesional, á transparencia, á obriga de render contas sobre os investimentos e gastos dos cartos públicos en todas as súas actuacións, de garantir no acceso ao emprego e toda actividade laboral a igualdade de oportunidades e de cumprir con toda a lexislación de aplicación.
Se queres facernos chegar as túas suxestións, tes unha canle permanentemente aberta coa CIG-Autonómica. Escoitámosche!
- Detalles
Lembren estes nomes: Alfonso Rueda, Ánxeles Vázquez e María Jesús Lorenzana. O tres forman o que o outro día, na Pobra do Caramiñal, chamábase o trío da vergoña.
Rueda parece un neno caprichoso que non sabe dar o seu brazo a torcer. Aínda que as galegas e galegos digamos ALTRI NON e MINA DE TOURO NON, por miles, por centos de miles, el fai oídos xordos e sigue encabuxado. As outras dúas, Ánxeles e María Jesús, son coma as familiares compracentes que lle rin as gracias ao neno caprichoso.
Todo isto estaría moi ben e sería moi divertido se nas mans dese home e desas mulleres, non estivera o futuro da Galiza. Un futuro que está comprometido por un empeño que ninguén entende, nin sequera os/as seus/súas compañeiros/as do PP. Dende a CIG tivemos a oportunidade de falar con moitos/as, pero aínda que comprenden e están de acordo coas persoas que loitamos contra ALTRI e a MINA DE TOURO, ninguén o di en alto, aínda que puidemos ver a varios/as deles/as na manifestación.
O trío da vergoña escúdase en que tivo maioría nas pasadas elección xerais, pero señor Rueda, señora Vázquez, señora Lorenzana, ter maioría non significa facer o que lles dea a gana. Cando votou, a xente non coñecía este proxecto destrutor, non sabía a que se viña encima, todos e todas ignorábamos de que se trataba. Ademais, non pode impoñernos un modelo destrutivo e neocolonial que irá moito máis aló dos catro anos do seu mandato. Que lastre tan grande para o país ter un presidente que non sabe dicir non a unha multinacional para defender o seu pobo. Que pesadelo ter unha conselleira que di que as manifestacións contra Altri son “o comunismo do século XXI”. Que terrible ter outra conselleira que di que non importa que haxa contaminación no Ulla porque “ninguén bebe auga do río directamente”. A conselleira de medio ambiente, non sabe de medio ambiente!!
Que mágoa ter un político e dúas políticas que lles importan máis outros intereses (estraños intereses, sospeitosos intereses) que a súa terra. Que pena que teñamos que estar manifestándonos un día si e outro tamén para dicir “NON a ALTRI e á MINA DE TOURO”, como se non tiveramos outra cousa que facer.
E, ademais, o inefable Alberto Pazos, portavoz do trío da vergoña di, coas súas palabras, que somos parvos. Do ínclito personaxe temos que escoitar que as 20.000, 50.000, 100.000 persoas que nos manifestamos en Palas de Rei, en Pobra do Caramiñal e en Compostela, estamos manipuladas, somos manipuladoras ou estamos politizadas. Madriña!
O Consello da Cultura galega está manipulado, os/as mariñeiros, mariñeiras, mariscadores e mariscadoras están manipulados e manipuladas. Os/as agricultores/as, granxeiros/as e demais traballadores/as do campo están manipulados e manipuladas. As asociacións da terra, ecoloxistas, culturais e produtivas, están manipuladas. As centenas de miles de galegos e galegas que nos opoñemos a ALTRI e a MINA DE TOURO estamos manipulados e manipuladas. Só vostedes, señor Rueda, señora Vázquez e señora Lorenzana, que son os/as máis listos/as do mundo, saben a verdade. Os demais non sabemos ler, nin entender, nin pensar... por favor, que falta de humildade, que prepotencia, que insulto para todos e todas nós!!!
O que Rueda e a súas conselleiras non entenden é que para nós Galiza é importante! Non queremos que a terra que pisamos esté contaminada pola choiva ácida, non queremos respirar químicos contaminantes en canceríxenos, non queremos que os ríos e as rías morran polo seu capricho e polos intereses dunha multinacional que non queren en Portugal e que está chea de multas por non cumprir coa normativa ambiental.
A historia repítese unha vez máis, pero con outros nomes e outros/as protagonistas, homes e mulleres sen escrúpulos queren espoliar unha terra chea de biodiversidade e riqueza real e sostible para o seu propio beneficio. É unha historia que pasou en moitos lugares do mundo: América, África, Asia, e que está a pasar agora na Galiza. Pero sempre haberá mulleres e homes que loitaran polos seus dereitos. Que loitarán contra o comportamento covarde e interesado do trío da vergoña: Rueda/Vázquez/Lorenzana.
Dende a CIG facémoslles unha proposta a ese trío ao que, de momento, consideramos vergoñento: fagan unha consulta popular para saber o que quere o pobo galego! Pregunten á xente o que desexa de verdade. Se prefiren un proxecto extractivo e neocolonialista ou un modelo de país sostible onde todos e todas teñamos o noso lugar. Unha decisión deste tipo non poden tomala vostedes por si mesmos porque hipoteca o noso futuro durante décadas. Os nenos e as nenas que veñen tamén teñen dereito a unha terra limpa, un aire limpo, un auga limpa, e a un desenvolvemento sostible. Se o fan, se convocan un referendo, comprometémonos a rectificar as nosas verbas, a pedir desculpas sinceras e a aceptar o resultado da consulta.
É a hora dos galegos e galegas que aman e defenden a nosa terra!. Os/as traballadores/as da Xunta de Galiza temos que estar aí, en primeira liña. Tamén é a nosa responsabilidade. Que non nos fagan estar calados. Á CIG, non nós calará ninguén!.
- Detalles
A Xunta segue apostando pola privatización da atención aos menores infractores
O pasado 20 de marzo publicouse a Resolución pola que se autoriza o inicio e a convocatoria, mediante o procedemento de “concerto social”, para a atención residencial e a intervención educativa integral con persoas menores que teñen que cumprir medidas xudiciais privativas de liberdade previstas na Lei orgánica 5/2000, do 12 de xaneiro, reguladora da responsabilidade penal dos menores, no centro de reeducación Concepción Arenal, na Coruña dun total de 35 prazas.
Este concerto social terá vixencia dende a súa formalización (prevista dende o 1.6.2025) ata o 31.5.2029, con posibilidade de prórrogas ata o 2033 que terá un custe para as arcas públicas de 29 millóns de euros, cun custo de 235,20 euros menor/día.
No prego de condicións técnicas que a Xunta lles esixe cumprir ás empresas privadas para poder concursar neste procedemento, insistimos unha vez máis, están as ratios tan ridículas que se esixen nalgúns casos. É chocante como para cubrir un centro con capacidade para 35 usuarios/as menores e o seu persoal, isto supón máis de 60 persoas, a esixencia mínima é de 1 traballador/a do servizo de limpeza e lavandería, 0,5 traballador/a de mantemento de instalacións e 0,6 traballador/a para a xestión administrativa vinculada ao funcionamento do centro. Parece que esta administración, ademais de ser insensible ao desmantelamento de servizos públicos básicos tan fundamentais como é a garda e custodia de menores infractores, tampouco é consciente da carga de traballo que estas categorías profesionais teñen que asumir e que son, dende o noso punto de vista, tan importantes para ao funcionamento dos centros como a dotación de persoal educativo ou técnico.
Dende a CIG sempre nos postulamos contrarios a calquera tipo de privatización que faga recaer en mans privadas a prestación de servizos públicos, pero neste caso se cadra aínda é máis sanguento porque dunha parte trátase de garantir os dereitos e necesidades de menores e por outra a Xunta quítase a máscara, sen non a tiña xa descuberta, ao apostar de maneira clara pola privatización, aínda a sabendas de nefastas xestións con experiencias anteriores e en detrimento da dotación de servizos de seu. Deixar ao Avelino Montero como único centro público de reeducación para menores infractores de España parécenos un auténtico desleixo xa que o único obxectivo e ir desviando obrigas públicas en beneficio de mans privadas. E para ser o único, recentemente, incluso chegaron a amortizar prazas para deixalo sen dotación suficiente de persoal para cubrir todas as prazas que podería dispor si se utilizasen os catro módulos cos que conta xa que só se manteñen en funcionamento dous.
Despois do ata aquí exposto, cómpre facernos varias preguntas a sabendas de que ninguén as vai contestar: cando a Xunta de Galiza vai a asumir a responsabilidade que lle compete en temas tan delicados como a protección e reeducación de menores?, cantos menores e as súas familias van ter que seguir soportando esta mingua na defensa dos seus dereitos?, cantos profesionais de organizacións non gobernamentais e/ou de empresas privadas prestadoras destes servizos van ter que seguir sendo sometidos a condicións de traballo e salariais inasumibles e absolutamente dispares coa profesionalidade, formación, dedicación e responsabilidade que o traballo con menores infractores requiren?, e para finalizar e co desexo de que NUNCA MÁIS volva a suceder, cantos/as profesionais teñen que morrer para que as nosas administracións en xeral e a Xunta de Galiza en particular caian da burra de que tanto o sistema de protección dos/das menores como os dereitos de atención residencial e a intervención educativa integral dos menores infractores en Galiza teñen que ter unha resposta pública directa que garanta, tanto para eles como para o persoal que os atente, uns servizos públicos de calidade e deixarse dunha vez por todas de externalizar e mercantilizar cos servizos sociais especializados?
Concurso de traslados xeral: novos postos de resultas e ampliación do prazo de solicitudes de postos
- Detalles
No DOG do 03/04/2025 publican a RESOLUCIÓN do 1 de abril de 2025, da Dirección Xeral de Emprego Público e Administración de Persoal, pola que se modifica a Resolución do 20 de marzo de 2025 pola que se acorda a apertura do período de presentación de solicitudes de elección de postos de traballo e o procedemento da xustificación da posesión de méritos e requisitos do concurso ordinario para a provisión de postos de traballo vacantes da Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galiza.
Incluíen os 16 postos que se relacionan no anexo I desta resolución na relación de postos da fase de resultas.
As persoas solicitantes de postos que impliquen contacto habitual con nenos, nenas ou adolescentes ou que teñan como destinatarios principais a persoas menores de idade, deberán acreditar unha certificación negativa do Rexistro Central de Delincuentes Sexuais.
Amplían o prazo en 7 días hábiles para a presentación de solicitudes de postos de traballo e acreditación de méritos indicado no punto primeiro da Resolución do 20 de marzo de 2025 (DOG núm. 56, do 21 de marzo) ata o 24 de abril de 2025.
- Detalles
O pasado xoves, 27 de marzo fomos convocados para a Comisión de Persoal onde se tratou a modificación da RPT de Política Social e a do consorcio.
Dende a CIG votamos en contra, así como tamén o fixeron o resto de organizacións sindicais con excepción de CSIF que se abstivo, fundamentalmente debido a :
- Non se tiveron en conta as nosas alegacións presentadas.
- Créase un posto de secretario/a A2, opoñémonos á apertura ao grupo A2 do posto de Secretario/a do/a Conselleiro/a.
- Seguen a abrir postos a outras administracións (e sen que teñamos constancia da existencia de reciprocidade) co argumento de que non se dan cuberto, en lugar de abordar e poñer as solucións para que os postos sexan atractivos.
- Estamos en contra de amortizacións de postos, para crear outros, cando todos son necesarios.
- Respecto ao Consorcio, tráense modificacións de requisitos de coordinación Escolas Infantís...pero non se trae unha proposta que iguale os postos ao resto da Consellería.
- Non se aborda un estudio rigoroso da RPT na sua totalidade.
Na rolda de intervencións abordáronse os seguintes asuntos:
1) Postos desaparecidos do concurso de traslados de corpos xerais: 4 persoas de cultura de AP que participaron e os seus postos non aparecen en resultas. Están admitidos? Van a amortizar as prazas? Non sacar o listado de admitidos primeiro xera inseguridade. A directora di que consultarán o asunto.
2) Postos que no concurso de traslados de administración xeral aparecen cunha observación ZZM. Deducimos que non ten relevancia e que é un código interno que non afecta ás condicións dos postos, pero queremos saber de que se trata porque non aparece na lapela explicativa de códigos de observacións, e hai que aportar seguridade ao persoal que concursa. e que se trata. A administración volve a dicir que consultarán.
3) Dende a CIG comentamos que deberían sacar un listado de escalas ás que cando se abra o prazo para a entrega de documentación dos aprobados se lles vaia a esixir o certificado de delitos sexuais. Porque se non o que ocorre é que se presenta a documentación e logo se volve a pedir o certificado, o cal ralentiza os procesos. Din que toman nota.
4) Trienios de persoal laboral que adquire a condición de persoal funcionario: vai a administración a actuar de oficio para que se poidan cobrar os trienios na contía que corresponda á data do seu perfeccionamento? Se non o fai, vai haber algún procedemento para facelo? Vale cun PR004A ou hai outro modo? Esiximos que se abonen a diferenza dende que se adquiriu a condición de funcionario e non dende que ditaron a resolución.
A directora di que non será de oficio porque haberá persoal ao que lles interese a situación contraria (grupos I e II de persoal laboral), polo tanto terá que ser a instancia de parte e a través do PR004. Evidentemente falábamos do persoal dos subgrupos onde a contía do trienio é menor no caso de ser persoal funcionario.
5) Teletraballo: temos constancia de ordes verbais e correos electrónicos de xefes de servizo tratando de restrinxir o teletraballo e alegando que eran ordes “de arriba”. Consideramos que non se poden tolerar comportamentos arbitrarios, sen motivación, que non se ateñan aos protocolos fixados no acordo. Facemos constar que xa solicitamos a reunión da comisión de seguimento para tratar este asunto.
Segundo a DXEP non hai ningunha instrución enviada por parte deles sobre o asunto do teletraballo. Valorarán a nosa solicitude de convocatoria da comisión. Non lles consta que haxa ningún cambio extraordinario na aplicación do teletraballo e intentan xustificar que o que lles comentamos se debe simplemente a que hai cada vez un maior número de solicitudes de teletraballo e que se trata de axustar en cada unidade administrativa as xornadas de teletraballo aos límites do acordo (fundamentalmente ao día da semana de presenza obrigatoria, ao de garantir a presenza do 40% do persoal, ou ao de garantir que non se exceda do 50% dos días mensuais de teletraballo). Queren transmitir que non hai ningún cambio e que o que hai é froito da xestión ordinaria do teletraballo.
- Detalles
A prestación de servizos na modalidade de teletraballo na Administración da Comunidade Autónoma de Galiza funcionaba ata o de agora con relativa normalidade agás a xa endémica opacidade da Xunta e a reiteración do incumprimento da convocatoria das Comisións de Seguimento para que as organizacións sindicais poidamos exercer un control.
Mais nos últimos días están a chegar queixas do persoal por limitacións ao teletraballo en diferentes departamentos por medio dun correo ou incluso de palabra. Pode facerse ás bravas? A resposta é NON.
O teletraballo establécese como unha modalidade laboral suxeita á súa propia normativa na que se regulan as condicións da autorización, como poden ser as xornadas ou as tarefas. Calquera cambio ten que ser motivado e seguir o procedemento. Se ben hai que lembrar que o teletraballo non é un dereito por si mesmo, é unha modalidade laboral máis que non mingua os dereitos que temos os traballadores e traballadoras. Por tanto, non poden mudar as condicións da túa autorización sen motivación ou por capricho.
E insistimos en que se as necesidades do servizo xustifican, por exemplo, unha suspensión temporal, teñen que seguir o procedemento sinalado no Artigo 10. E só o poderán facer secretarías xerais, secretarías xerais técnicas ou direccións xerais, e nas entidades instrumentais serán os equivalentes. A causa ten que ser xustificada, cuns prazos pautados, e unha vez que desapareza a causa reiniciarase a prestación da modalidade de teletraballo.
Aínda que está regulado, nestes últimos días recibimos denuncias de compañeiros e compañeiras que falan de limitacións e tamén de que se están a producir debates e ruxe-ruxe de denostación ou anti-teletraballo por parte das xefaturas. Isto non se pode permitir, temos un Acordo de teletraballo cunha regulación equilibrada na que se garante a prestación do servizo público, e NON podemos dar nin un paso atrás.
NON se pode penalizar a todo o persoal da Administración da Xunta por un problema puntual ou por que se lle pase pola cabeza a unha xefatura porque necesita máis séquito para o seu “ordeno e mando”.
Por todo isto a CIG vén de solicitar a convocatoria da Comisión de seguimento do Acordo de Teletraballo. Se tes problemas no teu departamento, limitáronche, suspendéronche ou incluso revocáronche o teletraballo por causas alleas, ponte en contacto coa CIG e defende os teus dereitos.