- Detalles
A DXFP ten enriba da mesa unha nova sentenza gañada pola CIG que recoñece o dereito a cobrar o complemento de carreira a todo o persoal que cumpra cos requisitos de anos de servizo e formación. A nova sentenza bota por terra a chantaxe de esixir a funcionarización para cobrar o complemento de carreira.
A CIG ven de gañar unha nova sentenza no TSXG que anula a instrución 3ª da Orde de confección de nóminas de 2019 “...por entender que a mesma vulnera o dereito á igualdade e non discriminación (art.14 CE) do persoal laboral da Xunta de Galiza (fixo, indefinido e temporal)...impedíndolle participar no sistema de carreira profesional establecido e pactado coas centrais sindicais, privándolle do seu dereito á promoción profesional.”
A orde impugnada excluía do acceso ao grao I do sistema de carreira ao persoal laboral fixo que non presentase a solicitude de funcionarización (ou non superase o proceso). E no caso de que incumprise o compromiso tería que devolver os importes percibidos.
O fallo é moi claro en canto que o dereito á carreira é universal para quen cumpra os requisitos de anos de servizos e formación
A Lei de emprego público XA recoñece o dereito do persoal funcionario interino á carreira profesional grazas as demandas da CIG
Despois dos recursos da CIG, da campaña de fake news de CCOO e UGT, da paralización do grao II, a Xunta, á vista das sentenzas, tivo que recoñecer que a carreira profesional ten que estenderse a todo o persoal. E isto faino coa aprobación no Parlamento do proxecto de lei de medidas que ven de modificar a LEPG para que, no canto de referirse ao persoal funcionario de carreira no relativo á carreira profesional, o faga ao persoal funcionario en xeral (de carreira e interino).
Tal e como recolle a lei 18/2021, do 27 de decembro, de medidas fiscais e administrativas na súa exposición de motivos: “Modifícase a disposición transitoria oitava para, ademais de aclarar a regulación da consolidación de grao, estender o dereito á carreira profesional a todo o persoal funcionario, sexa de carreira ou interino, deixando así recollido na normativa os pronunciamentos xudiciais existentes en canto a este aspecto.”
Este era o único xeito de rematar coa causa de nulidade, que todo o mundo entendía como de sentido común, menos CCOO e UGT que azuzaban á Xunta de Galiza para retirar a carreira profesional a todo o mundo.
Non quixeron implementar o grao II como chantaxe para que retirásemos as demandas que sabían que íamos gañar
Con isto non rematan as mentiras, porque CCOO+UGT+Xunta negaron dende un principio o acceso anticipado ao grao II. O acceso ao grao II anticipado e o grao I ordinario tiña que estar convocado moito antes de que saíra a primeira sentenza gañada pola CIG, e a súa posta en marcha era un feito que dependía só dos asinantes do acordo e non de ningunha demanda, pero para xustificalo utilizaron como escusa da súa ineptitude a mentira de que non se podía facer porque o impedía a CIG.
Agora que unha norma con rango legal habilita para estender ese dereito a todo o persoal, grazas ás sentenzas gañadas pola CIG, non lles vai quedar outra que sentarse a negociar un acordo inclusivo e pagar o retraso do grao II a todo o persoal. E se alguén o impide será a súa responsabilidade.
- Detalles
A través da páxina de transparencia da Xunta pódese acceder ao borrador do proxecto de decreto de modificación do artigo 12 do Decreto 37/2006, do 2 de marzo, polo que se regula o nomeamento de persoal interino para o desempeño con carácter transitorio de prazas reservadas a funcionarios e a contratación temporal de persoal laboral da Xunta de Galiza.
O cambio proposto fai referencia ao prazo de actualización anual de méritos que no actual decreto establece que se fará anualmente no mes de febreiro e na modificación proposta esta actualización omite fixar prazos mantendo únicamente que se fará mediante resolución da Dirección Xeral de Función Pública que se publicará no DOG.
A xustificación deste cambio segundo manifesta a administración, é porque nalgunhas listas de persoal funcionario (caso de subalternos, administrativos e outros) deben puntúar, tras os procesos de funcionarización, o tempo traballado en varias categorías de persoal laboral e polo tanto precisarían máis tempo para actualizalas.
O prazo para remitir suxestións: 31/01/2022. Contacta coa CIG.
- Detalles
O 30 de decembro entrou en vigor a LEI 20/2021, do 28 de decembro, de medidas urxentes para a reducción da temporalidade no emprego público
Esta lei nace, supostamente, para adaptarse á lexislación europea e á xurisprudencia en base a directiva 1999/70 CE, e como condición necesaria para poder optar aos fondos europeos das medidas sinaladas no Plan de recuperación, transformación e resiliencia. Recolle as medidas previstas do acordo de CCOO, UGT e a CSIF co goberno do estado español trasposto ao RDL 14/2021 e é froito do pacto con varios grupos do Congreso.
A lei introduce a novidade dun proceso de estabilización extraordinario por concurso de méritos que suscita moita controversia no persoal e enche de incerteza o acceso á función pública. Xera discriminacións entre todo tipo de persoal, como con quen aprobou unha oposición e non tivo a oportunidade da mobilidade, como coas persoas que levan anos preparando procesos selectivos, como o actual persoal funcionario de carreira que se enfronta ás durísimas probas de promoción interna, ou incluso entre as que concorreron a convocatorias diferentes dentro do mesma corpo ou escala.
As claves da Lei
Trátase dunha norma de carácter básico e de obrigado cumprimento para as administracións. Divídese en dúas partes: a primeira, con vocación de permanencia, modifica o texto refundido do Estatuto básico do empregado público (TREBEP) para definir ao persoal funcionario interino e os seus dereitos, así como regular compensacións económicas; a segunda parte regula o plan de estabilización nas administracións públicas.
Artigo 1. Modificación do TREBEP (queda case igual que o icetazo)
O nomeamento do persoal interino poderá facerse en determinadas circunstancias e, como regla xeral, por un prazo máximo de 3 anos. Establece as causas que supoñen a fin da relación de interinidade.
Clarexa que en ningún caso os procedementos de selección do persoal funcionario interino darán lugar ao recoñecemento a condición de funcionario de carreira.
Regula un sistema de compensacións económicas (non son indemnizacións) para o persoal funcionario interino e laboral temporal nomeado/contratado a partir da entrada en vigor da lei cando se produza un incumprimento dos prazos por parte da administración.
Para a selección do persoal laboral tamén se definen os mesmos principios de selección e, no caso do temporal, fai compatible a compensación económica coa posible indemnización que poidera corresponder, pero restándose unha da outra.
Anuncia responsabilidades para as administracións que incumpran, pero non as define. Iso si, declara acto nulo o incumprimento dos períodos máximos de permanencia na praza, cargando a responsabilidade ao persoal co “premio de consolación” da compensación económica.
Artigo 2. Estabilización do emprego
Permítese unha taxa de reposición adicional para estabilizar prazas (non persoas) obrigatoria para as administracións públicas, que deberán identificar as prazas a estabilizar. Recupera as prazas das anteriores Ofertas de Emprego Público (OEP) de estabilización que non foron convocadas ou sendo convocadas e resoltas, quedaron sen cubrir.
- Proceso de concurso-oposición. Para prazas estruturais orzamentadas ocupadas temporal e ininterrumpidamente polo menos nos tres anos anteriores ao 31 de decembro de 2020.
- Proceso extraordinario de concurso de méritos. Para as prazas ocupadas temporal e ininterrumpidamente con anterioridade ao 1 de xaneiro de 2016.
Sinala unha compensación económica para o persoal interino e temporal que non superara os procesos selectivos de estabilización.
A norma obriga ás administracións a chegar a acordo coas organizacións sindicais, sendo o noso marco de negociación a Mesa Xeral de Empregados Públicos, onde se terán que definir os criterios e o miúdo das convocatorias. Ademais, estes procesos son compatibles coa promoción interna e os concursos de traslados.
Na CIG esiximos á Dirección Xeral de Función Pública que á maior brevidade posible poña á nosa disposición os criterios cos que se van desenvolver estes procesos, tanto os derivados desta lei como os de promoción interna e libre, e a relación de todas as prazas vacantes, tanto as que cumpran os criterios fixados nesa lei como as que non.
- Detalles
Trala avaliación de riscos laborais dun centro de traballo da provincia de Pontevedra recoñecese a exposición a axentes canceríxenos do persoal que traballa na extinción de incendios
No Plan de Acción requiriuselle á Administración para que implante medidas correctoras no prazo de 3 meses
Esta avaliación deixou de manifesto as eivas en canto a riscos laborais dos centros de traballo do SPIF. Pero ademáis, o documento do Plan de Acción recolle que o persoal das brigadas forestais desenvolve un traballo que implica unha posible exposición a hidrocarburos aromáticos policíclicos (son produtos canceríxenos recoñecidos) presentes na borra, a través dos restos cos que queda impregnada a roupa despois das actuacións. Dende CIG insistimos en que este risco é inherente ao persoal que desenvolve labouras de extinción de incendios forestais e debía contar cunha medida correctora axeitada
Pois ben, en aplicación do RD 665/97, de 12 de maio, sobre a protección dos traballadores contra os riscos relacionados coa exposición a axentes canceríxenos durante o traballo, establecéronse coma accións requiridas para realizar por parte da Administración no prazo de 3 meses as seguintes:
- Deben existir lugares para o almacenamento separado de roupa de traballo ou de protección. O empresario será o responsable do lavado e descontaminación da roupa de traballo, e está estritamente prohibido ao persoal levar dita roupa para as súas casas con este propósito.
- Extremar a hixiene persoal despois destas actuacións. Igualmente a hixiene destas instalacións
- Adoptar medidas hixiénicas, en particular a limpeza regular de pisos, paredes e outras superficies
- O persoal será debidamente informado e existirá unha vixilancia periódica do seu estado de saúde
- Disporase de retretes, cuartos de aseo, duchas e vestiarios apropiados
- Despois de cada actuación que implique a exposición mencionada, os/as traballadores/as disporán de como mínimo dez minutos para o seu aseo persoal dentro da xornada laboral
Por todo isto, vimos de solicitar que se cumpra o requirido, e tendo en conta a eiva xeral na cuestión da responsabilidade do lavado e descontaminación da roupa de traballo, que a Consellería do Medio Rural poña en marcha con celeridade as accións precisas para solucionala, para este centro de traballo e para tódolos centros de traballo e todo o persoal que participa na extinción de incendios
- Detalles
Após da demanda da CIG no 2020, o tribunal sentenza que as funcións que a Consellería de Cultura deriva son competencia exclusivas de funcionarios/as públicos que a Xunta despediu para contratar esta empresa.
A sucesión de encomendas, e xa van 9 dende o 2018, para o informe e inspección arqueolóxica na que gastou máis de 2.225.726 euros foi declarada ilegal e anula o ultimo contrato vixente. Nesta sentenza ao longo de 32 páxinas evidénciase o malfacer da Xunta de Galiza e cárgalle custas.
Así a Xustiza é clara cos seus argumentos neste fallo:
• Afecta a competencias propias da Subdirección Xeral de Protección do Patrimonio Cultural e do seu Servizo de Arqueoloxía, xa que están previstas prazas na RPT e a escala na LEPG.
• Trátase de funcións exclusivas de persoal funcionario público (informes técnicos que teñen que garantir a salvagarda de intereses xerais e o valor probatorio dos informes)
• Non se xustifica a urxencia cando se enlazan encomendas sucesivas
• As funcións encomendadas non concordan nada co obxecto social da empresa TRAGSATEC e tampouco ten a consideración de medio propio.
• A empresa TRAGSATEC contratou a 16 das 17 persoas que tiñan que realizar as funcions encomendadas polo que se demostra que non tiña suficiencia técnica nin persoal, constituíndo unha infracción aos requisitos de suficiencia, eficiencia e idoneidade.
• Nas listas de contratación da Xunta había máis de 130 arqueólogos/as polo que non se xustifica tampouco a falta de persoal.
Na CIG valoramos positivamente esta sentenza que pon freo a proliferación descontrolada de encomendas e asistencias técnicas da Xunta nos últimos tempos e que para dar validez probatoria a un informe de obras e actuación que afecten a intereses xerais como o patrimonio cultural, a saúde pública ou o medio ambiente debe ser realizado por un funcionario/a público.
Lembramos que a Dirección Xeral de Patrimonio Cultural no ano 2018 decidiu que para facer os informes técnicos de arqueoloxía era máis doado conveniar con Tragsatec que crear prazas de arqueólogos na RPT, ou mesmo cubrir as que tiña vacantes. E comezou a facer encomendas de xestión a esgalla ( ata o día de hoxe van 7).
Dende a CIG xa advertimos a ese centro directivo da desfeita destes convenios que eran manifestamente ilegais por extraer da esfera pública un traballo que só debería facer o persoal funcionario.
Amáis gastábase unha inxente cantidade de diñeiro que ben podería servir para crear esas prazas estruturais en RPT da escala de arqueólogos.
E sen mencionar a fraude que se lle facía ás persoas apuntadas nas listas de contratación, que eran directamente ignoradas nos seus dereitos ou mesmo contratadas de novo por Tragsatec; pero claro con peores condicións económicas e laborais.
A CIG denunciou esta situación e interpuxo un contencioso no 2020 que acaba de resolverse, botando por terra todo este amaño e anulando a encomenda de xestión feita por Patrimonio Cultural.
Cun razoamento contundente, ilegaliza todos os actos e institúe as funcións de inspección, elaboracións de informes e asesoramento técnico nos corpos funcionariais, neste caso de arqueólogos pero serve de “aviso a navegantes” para outras consellerías (Política Social, Mar, Medio Rural) que andan xogando coa mesma dinámica de externalización do traballo funcionarial.
E agora…
quen se vai responsabilizar dos 2 millóns dilapidados? como se van prover as prazas de funcionarios da escala de arqueólogos? quen vai dimitir por actuar contra a legalidade vixente?
- Detalles
A CIG-Autonómica cualifica o anuncio de Feijoo de abrir 80 Casas do Maior de aparcadoiros de anciáns sen servizos integrais de coidados e constitúen a proba do desmantelamento dos servizos públicos
En declaracións do Presidente, a Xunta repartirá 5,3 millóns de euros para empresas privadas. Na CIG-Autonómica criticamos a medida por falta de control de servizos e promover “aparcadoiros de anciáns” en lugar de investir en centros de xestión pública garantes de bo servizo e condición laborais. Denuciamos tamén o desmantelamento progresivo dos servizos de atención aos maiores por mor das políticas do goberno do PP.
Estas casas do maior poderían acoller ata cinco maiores e unha soa persoa tería que atender e transportar a todos os usuarios. Non se prevé ningún tipo de atención especializada e profesional para o benestar e garantir unha atención axeitada para as súas necesidades. Na CIG rexeitamos tanto este modelo mínimo como tamén as macrorresidencias que non son garantes de atención nin de dereitos laborais. Propoñemos un modelo de fortalecemento da atención no seu propio domicilio complementada con servizos sociocumunitarios. E cando non sexa posible esa atención domiciliaria debérase acudir a centros de dia próximos e cos servizos completos.
Hoxe xa existen centros de Día dependentes do Consorcio de Igualdade de Benestar xestionados pola Xunta e repartidos por todo o territorio galego nos que se atende a persoas dependentes e autónomas. Pero neses centros levamos anos nos que non se inviste nin en persoal nin en medios, derivando recursos propios cara os centros privados. Aínda así, na maioría deles contan con multitude de servizos con persoal propio cualificado, cunha equipa técnica de traballadora social, enfermeira, psicóloga, que presta un servizo integral e que necesitan investimento para mellorar a calidade e reforzalos.
Ademais temos os centros sociocomunitarios, que foron concibidos para prestar servizo aos maiores non dependentes no seu entorno, e nos que había traballadores sociais, podólogos/as, servizo de perruquería, cafetería, nos que se programaban actividades, cursos, viaxes, etc.. Na actualidade os poucos que se manteñen en uso convertéronse nunha simple cafetería con lectura, contan con escasísimo persoal, polo que perderon as funcións para os que foron creados. Coidamos que é esencial reforzar e ampliar a cobertura destes centros que se atopan tanto nas cidades como en vilas do rural. En lugar diso, Feijoo incentiva a creación de empresas, con cartos públicos, pasando o que debería ser un servizo público a ser un reparto de cartos a empresas, que perseguen un fin lucrativo, e non o benestar das persoas, e que durante esta pandemia puidemos comprobar como funcionan as empresas privadas, que perseguen beneficios económicos a costa do benestar e dignidade das persoas mais vulnerables da sociedade, como son os maiores.
Esiximos que se invistan eses orzamentos no público, completando unha rede de servizos de coidado no propio entorno das persoas maiores, garante da calidade e profesionalidade dos servizos que se prestan por parte da Administración cos recursos de todos os galegos e galegas.
- Detalles
O xoves día 20 houbo a derradeira reunión da comisión de avaliación do concurso xeral e acordouse o seguinte:
• Resolvéronse as últimas alegacións.
• Decidiuse sobre as renuncias totais, parciais e desestimentos de renuncias.
• Acordouse que aquelas persoas funcionarias coa obriga de concursar ao estar en adscrición provisional ou a dispor, e que non solicitaron todos os postos vacantes na súa localidade, se lles asignará de oficio e de xeito aleatorio un posto dos que queden vacantes.
• Aquel persoal que non validou ou conformou mal a certificación de méritos (sobre 280 persoas) non están excluídos do concurso pero participan con 0 puntos.
Agora ESTÁ XA TODO NO TELLADO DE FUNCIÓN PÚBLICA para aprobalo e publicalo.
Malia que PREGUNTAMOS CANDO SE VAI PUBLICA, NON QUIXERON DAR DATAS, porque é unha decisión que ten que tomar o director xeral. Pero dános a impresión de que presa parece que non teñen, porque están á espera do remate dos procesos selectivos, cuestión que a CIG xa propuxo solucionar sen éxito hai máis dun ano.
Incluso planeou a idea de que teñen que analizar como afecta a nova lei de estabilización de emprego porque, segundo din, hai prazas no concurso que poderían estar afectadas ao estar ocupadas por persoal interino durante máis de seis anos
En definitiva, que todo vai depender da decisión política de si se publica agora ou non, polo que solicitamos unha reunión co director xeral para que diga dunha vez que pensa facer, e de paso nos explique como vai solucionar o totum revolutum das tomas de posesión do persoal que concursou, do que está en destino provisional e de todos os procesos pendentes de promoción interna e libre.
Non esquecemos os concursos de escalas, de administración especial e de persoal laboral. É unha vergoña que nalgún caso vaian máis de 10 anos da anterior convocatoria. E no de laborais, que abertamente digan que non haberá nunca máis.
- Detalles
A CIG fixo denuncia pública nos medios de comunicación pola pretensión da Administración de igualar o tratamento que se lles dá ás aulas de cero a tres anos co resto da educación até os 12 anos
Política Social comunica unhas instrucións que adaptan o protocolo, modificando a súa postura inicial.
Se se alcanza o 20% da ratio poden confinar ao resto das crianzas que conviven nun mesmo espazo sen ter que chegar aos cinco casos.
No resto das aulas de educación, as ratios son de 25 alumnos, polo que o 20% supón un mínimo de cinco casos.
Agora, nas escolas infantís de cero a tres anos, atenderase só a ese 20%, que supón moitos menos casos porque as ratios por aula son menores.
Tamén se recoñece que os espazos non se limitan á aula, senón que hai outros espazos de convivencia (madrugadores, sestas, merendas...) no que se mesturan crianzas de distintos niveis e aulas.
Por outro lado, tamén se mandan aos centros instrucións sobre uso de máscaras ffp2 para todo o persoal. Despois de case dous anos reclamando as máscaras ffp2, a pesar que que hai sentenza do TSXG condenando á Xunta a facilitar este EPI aos cadros de persoal, a administración autonómica permitiuse a temeridade de recorrer contra a sentenza (gañada pola CIG no TSXG).
Mandan usar máscaras ffp2, pero nin modifican as avaliacións de riscos, como sentenciou o TSXG, nin retiran o recurso contra a sentenza.
O subministro das máscaras ffp2 aos cadros de persoal non pode quedar en boa vontade da Administración, ten que estar recollida nos documentos preceptivos de avaliación de riscos.
Deixen de enredar e cumpran xa co que manda a xustiza!!
- Detalles
Chiringuitización e atomización do dispositivo contra incendios forestais
Medio Rural publicou un comunicado con avances da futura lei de incendios no que di que busca profesionalizar as brigadas mentres o que fai é afondar na división do servizo de incendios e precarizar o traballo, abocando ao persoal a vivir por debaixo do límite da pobreza. O documento non se negociou coas organizacións sindicais.
Afectan as condicións do persoal esquivando a negociación nos órganos legais de representación
Para a realización da proposta da lei de incendios contratouse á Universidade de Vigo, que elaborou unha sondaxe con grupos de traballo nos que as organizacións sindicais tiñan o mesmo peso que unha asociación ou colexio profesional, asociacións da industria ou empresariais. A CIG rexeitou participar dunha estratexia que anulaba a obriga legal da negociación colectiva a través das mesas de negociación da administración pública e incluso deixaba ao marxe as organizacións “non amigas”, e que ten como fin avalar tecnicamente as políticas da Xunta de Galiza na prevención e extinción dos incendios forestais.
En definitiva, con este procedemento opaco disfrazado de “profesionalidade”, Medio Rural saltou a negociación coas organizacións sindicais como lexítimas representantes dos traballadores e traballadoras. Para chegar ó extremo, e así avalar o seu novo Plan de Dotación de Medios, di que realizou unha enquisa a 2.500 persoas das que descoñecemos cales foron as cuestións enquisadas e a que persoal se repartiu. Na CIG opoñémonos a unha modificación non negociada dos medios e condicións do servizo.
Non se necesita unha lei para profesionalizar o servizo pero si para desmontalo
Dende a CIG sempre defendemos que a mellora do servizo e o avance para a profesionalización non dependía dunha nova lei. A Xunta tiña o mandato parlamentario de seguir as directrices emitidas logo da vaga que arrasou Galiza no 2017. Porén derivou habilmente a atención para non cumprir ou atrasar as accións de reforzo do servizo e a súa profesionalización. Agora vese claramente que coa lei o que pretenden é arrasar co Servizo de Incendios Forestais da Xunta derivandoo cara os concellos e creando un chiringuito de coordinación.
Na vez de completar a profesionalización do servizo de incendios forestais da Xunta pasando o contrato do persoal de 6 meses a todo o ano, o que fan e contratar cos concellos
Falan de profesionalización do sector, mentres que propoñen dividir o servizo de incendios reforzando e recuperando o modelo de brigadas municipais creado nos 90, pero con seis meses de traballo. Esta proposta choca frontalmente coa profesionalización, cun servizo publico único no que o seu persoal traballe todo o ano facendo prevención e labores de extinción, ben formado e equipado. É radicalmente imposible a profesionalización cun traballo de seis meses que deixa ao persoal tan precarizado que os obriga a vivir por debaixo do límite da pobreza xa que nin se achegarían ao salario mínimo en cómputo anual. Esta xa é hoxe a nosa loita, que o persoal do servizo de incendios de seis meses pase a traballar todo o ano pero a “solución “ que agora propón a Xunta e facelo dende os concellos?
Un novo chiringuito para vixiar e coordinar ás administracións
A creación dun “ente instrumental específico” para coordinar ás administracións públicas afectadas é un insulto. Esa é a función da Consellería do Medio Rural, unha vergonza inédita para derivar recursos e responsabilizar aos concellos da extinción.
- Detalles
As oficinas de emprego de Vigo que atenden a unha maior poboación, a de Navia, a de López Mora, Sanjurjo e a de O Calvario, sofren unha constante destrución de efectivos pola desidia ou incompetencia da xefatura territorial de Emprego e de Igualdade.
As vacantes ofértanse en comisión de servizos despois das oportunas reclamacións. Os postos base quedan desertos con esta modalidade e non se están ofertando ás listas de contratación temporal.
Postos de dirección vacantes están máis dun mes sen dotarse co agravante de que a maior parte das veces a súa cobertura, en comisión, é con persoal procedentes destas oficinas de emprego que non son substituídos coa celeridade necesaria.
Noutros casos, as necesidades puntuais de persoal para a xefatura de Vigo son satisfeitas con funcionarios procedentes destas oficinas os que non son substituídos de ningunha maneira.
É certo que os postos de traballo das oficinas de emprego teñen unha importante sobrecarga polo que non é doado a súa cobertura en comisión se non teñen un nivel que o compense. Tamén é certo que as listas de contratación están saturadas de persoas que desexan traballar e aboaron taxas por unha expectativa de emprego moi incerta.
Estes postos de traballo, que non se cobren e que teñen a súa dotación económica nos orzamentos, son unha importante fonte de aforro para a Xunta en detrimento das condicións de traballo das funcionarias que teñen que dar resposta si ou si ás necesidade dos desempregados usuarios, pois estes non son responsables nin poden sufrir as consecuencias desta deriva ideolóxica de desmantelamento dos servizos públicos
Esiximos a inmediata oferta en comisión de servizo de todos os postos vacantes das oficinas de emprego e, onde non se cubran por esta modalidade, se acuda ás listas de contratación con carácter de urxencia.