O traballo que desenvolven baixo esta condición depende moito da relación de favor coa persoa responsable política da unidade pero a norma xeral é que terminen sendo empregados de “chicos/as para todo”. De facto a súa etapa de formación soe durar días ou mesmo horas e acaban pasando polos distintos departamentos ou servizos botando unha man no que “faga falta” mentres por outra banda se deixa aparcadas nun curruncho a determinadas empregadas e empregados públicos que non gozan da “suficiente confianza”.
En concreto, na Dirección Xeral de Comercio, as persoas bolseiras que por alí pasaron desempeñaron traballos do máis distinto: desde facer Powerpoints para o Gabinete da consellaría, enquisas a pé de mercado ou facer vulto na entrega de Premios a Mellor praceiro do ano. De feito, no día a día estas persoas non tiñan coordinador e estaba ao que “se lle mandase” desde unha figura de cargo político ou libre designación.
O resultado: a Xunta consegue man de obra barata, que non en formación, e sumamente obediente. No escenario actual da Dirección Xeral de Comercio as 4 persoas bolseiras pasarían a acompañar ás 17 persoas que ocupan posto de empregada e empregado público e máis 1 asistencia técnica dunha fundación pública que leva anos nesta dirección xeral facendo funcións de persoal funcionario. Evidentemente a Xunta volve a crear o caldo de cultivo ideal para denuncias por cesión ilegal e fraude laboral cuxas consecuencias económicas acabará asumindo a cidadanía.
Tamén acompañarían á persoa que ocupe o novo posto da xefatura de sección con licenciatura en Dereito. Na proposta de RPT da Consellaría de industria que se está a negociar coas organizacións a consellaría insiste moitísimo na necesidade de licenciatura en Dereito para varios postos, entre eles unha sección en Comercio. Porén a obsesión da consellaría pola licenciatura en Dereito non é a mesma que polo cumprimento da legalidade laboral.
Como dixemos noutros comunicados o noso obxectivo é defender uns Servizos Públicos de calidade e dentro da legalidade, non uns Servizos Públicos nos que a propia Administración se aproveite da desesperación da nosa mocidade por encontrar traballo na nosa terra. Un modelo de Servizos Públicos prestados de xeito directo, contando cos recursos propios e non con falsas “bolsas de formación” que fan ata traballo de Gabinete. Só deste xeito gaña a cidadanía en control, a través do acceso ao emprego público, pero tamén a través da garantía de confidencialidade respecto dos seus datos persoais, e a través da profesionalidade e da imparcialidade que só pode garantir unha empregada ou empregado público.