Novas por contido

Este domingo 25 de outubro atopámonos coa mala nova da aparición de 66 casos de contaxios COVID19 na Residencia do Maior “Nsa Sra dos Miragres” en Cabeza de Vaca – Barbadás.

En primeiro lugar, dende a CIG queremos amosar a nosa solidariedade co persoal e usuarios da residencia e apostar por unha pronta recuperación de todos eles/as. Dito isto, non é óbice para manifestar que o contaxio xeneralizado nesta residencia e en outras similares non é máis que unha crónica anunciada. Dende a CIG levamos tempo denunciando o oscurantismo da Xefatura Territorial de Ourense e, nominalmente, da súa xefa territorial, onde se negan constantemente a facilitar datos de contaxios e, sobre todo, a facilitar os medios de protección axeitados.

Na CIG apostamos dende o primeiro día que empezou a segunda onda en previr as consecuencias e, de acordo con isto, poñer todas as medidas de prevención que foran necesarias, empezando pola dotación de persoal suficiente cos medios individuais de protección axeitados, consistentes en máscaras fpp2, monos de un só uso, etc… Non é momento de pedir responsabilidades, é hora de estar unidos na loita contra esta pandemia, pero iso non quita que sexa a nosa responsabilidade denunciar as anomalías que atopamos no funcionamento dos servizos públicos e, sobre todo, esixir os medios necesarios para combater esta lacra.

Dende a CIG esiximos que se dote de máis persoal as residencias públicas galegas e, nomeadamente, a Residencia do Maior de Cabeza de Vaca, onde é urxente o incremento de máis persoal, tanto de servizos como de atención clínica, para facer fronte a esta pandemia.

O martes 27 de outubro, tivemos unha xuntanza coa DXFP para a constitución do grupo de traballo para o desenvolvemento normativo do teletraballo.

Como CIG remitímonos as alegacións presentadas e esiximos como premisa de inicio a instauración con carácter inminente do teletraballo COVID como a mellor ferramenta para a protección da saúde do persoal. Lembramos tamén que cumpre modificar os protocolos actuais para adaptalos á nova realidade que supón o contaxio por aerosois en lugares pechados, facendo fincapé no servizo de transporte de empregados públicos. Consideramos que nalgúns aspectos este borrador dá pasos atrás con respecto á regulamentación do teletraballo vixente.

Tras as intervencións do resto de sindicatos, Función Pública fixo as seguintes consideracións:

  • Contempla o teletraballo presencial como “principal” e como un servizo á cidadanía, aínda que algúns temas se poidan levar ao ámbito non presencial.
  • Manifesta que durante o estado de alarma estivo a teletraballarse de xeito xeralizado, pero non se pode dicir que aceptablemente ben porque non se conta cos medidores correspondentes para avaliar como foi realmente ese teletraballo. Afirman que si houbo moitas queixas da cidadanía en canto á atención telefónica.
  • Persoa supervisora: será o titular do órgano de adscrición de posto e con carácter xeral será o/a subdirector/a xeral ou no seu caso, o/a xefe/a de servizo ou o seu equivalente nas entidades do sector pùblico autonómico.
  • Farán unha regulación das funcións e a supervisión, cando menos fixar os obxectivos do órgano e dos postos e definir os indicadores que permitan informar e valorar da forma máis precisa posible o cumprimento dos obxectivos e realizar o seguimento, a verificación e a avaliación de resultados coa finalidade de tomar as decisións necesarias para conseguir os obxectivos fixados.
  • Establecerán nun artigo os dereitos de carácter individual e colectivo:
    • Dereitos individuais: dereito á carreira profesional, a formación e a promoción profesional, dereito ao horario flexible e ao rexistro horario, dereito á prevención de riscos laborais e á aplicación da normativa preventiva no traballo a distancia, dereito á intimidade, á protección de datos e á desconexión dixital nos termos previstos na lexislación vixente.
    • Dereitos colectivos: dereito a exercer os seus dereitos de natureza colectiva co mesmo contido e alcance que o resto das persoas traballadoras e dereito a poder participar efectivamente nas actividades organizadas ou convocadas polos representantes legais ou polo resto das persoas traballadoras na defensa dos seus intereses laborais como o exercicio presencial do dereito ao voto nos procesos de elección para representantes legais.
  • Xornada: entenden que si ten que establecerse unha franxa horaria de dispoñibilidade como é a das 9 ás 14.30 na que din e que a persoa ten que estar dispoñible , non necesariamente traballando, pero si dispoñible. Pon o exemplo dunha persoa que teña unha función de atención telefónica, terá que saberse cando atende á cidadanía. Valorarano de novo.
  • Postos non susceptibles de ser desempeñados en teletraballo: Valorarán as alegacións. Mirarán de darlle unha redacción alternativa. Consideran que hai algúns postos que non poden ser. Outros si. Para Función Pública a atención á cidadanía é indispensable polo que hai que intentar conxugar as dúas cuestións.
  • Requisitos: chámalle a atención porque son os mesmos requisitos ou case idénticos da actual regulamentación de teletraballo de 2013 e 2014. Din que con esta regulamentación vixente xa se resolveron dous concursos de traslados e que ata agora non tiñan coñecemento desta problemática plantexada agora. Mirarano.
  • Xornadas a desenvolver: Teñen os datos do teletraballo ordinario concedido, din que o 20% teñen tres xornadas máximas de teletraballo o que implica e que o 80 % restante teñen de máximo dúas xornadas de teletraballo. Daranlle unha volta.
  • Día de presencia ou día do contaxio: daranlle outra redacción.
  • Presencia do 40 %: valorarán de novo este apartado.
  • Non ven a compatibilización do teletraballo co traballo presencial, consideran que non facilita a conciliación da vida laboral e familiar e que o tempo en itinere dun lado para outro é unha perda de tempo importante.
  • Procedemento: debe resolvelo o titular do órgano directivo. Din que se simplificaron os trámites ao desaparecer o informe conxunto previo e preceptivo de Función Pública coa dirección xeral de Calidade e Reforma Administrativa.
  • Farán unha redacción para as xefaturas territorias e os servizos periféricos dado que non está recollida no borrador.
  • Mirarán de establecer un prazo mínimo de entrega do material. Falarán con Amtega.
  • Obxectivos e plan individual de teletraballo: vai agora neste borrador de teletraballo pero entenden que é unha cuestión que se ten que estender tamén ao traballo presencial co establecemento duns indicadores ou duns medidores do traballo que se fai.
  • Réxime especial: matizarán algunha cuestión como o dos maiores de 60 anos e algunha máis.
  • Comisións técnica e comisión de seguimento: entenden que deben manterse as dúas comisións porque na técnica trátanse cuestións que son potestade da administración, pero contemplan a posibilidade de convocar a comisión de seguimento 48 horas ou unha semana como máximo despois da comisión técnica.
    • Con respecto á comisión de seguimento, dende a CIG lembrámoslle que na anterior orde de teletraballo nesa comisión estaban todos os sindicatos con representación na Mesa Xeral de negociación de empregados públicos e que agora nesta comisión de seguimento só estarán os asinantes, o que ao noso entender conculca o dereito á negociación e a boa fe negocial que deber rexir toda negociación. Din que a xurisprudencia existente sostén que esas comisións son legais. Solicitamos estar en ambas comisións.
  • Mirarán de aquilatar o prazo de tres meses respecto ás solicitudes de teletraballo en curso nestes momentos.
  • Derrogación normativa: concretarano un pouco máis.
  • Valorarán tamen a inclusión da comunicación ás organizacións sindicais presentes na Mesa Xeral de Persoal Empregado Público da Xunta de Galicia da relación de solicitudes de teletraballo autorizadas e denegadas, tal e como figura na regulamentación vixente.

Mañá remitirán un novo borrador.

SITUACIÓN ACTUAL:

  • Recoñecen un maior número de casos de covid 19 que hai uns meses pero din que o nível de hospitalización é menor. os datos que manexan a día de onte din que a porcentaxe dos contaxios no persoal do ámbito de FP é a metade en relación co resto da poboación. Fan seguimentos diarios. Poñen o exemplo dos colexios e institutos onde entre persoal docente, non docente e alumnado son máis de 35,000 persoas e que están a “traballar con normalidade” pese a ser moita máis aglomeración de xente que nos edificios administrativos.
  • Recoñecen que a situación pode cambiar, pero polo de agora non ven a necesidade de instaurar o teletraballo COVID como se fixo no anterior estado de alarma. Lembran que continúa vixente o teletraballo por circunstancias especiais para aquelas persoas que teñan algunha patoloxía.
  • Con respecto aos autobuses de transporte de empregados públicos din que se toman as mesmas medidas que para o resto de transporte de viaxeiros autorizadas polas directrices sanitarias e que en todo caso é responsabilidade da dirección xeral de Mobilidade.
  • Informan que a Vicepresidencia primeira está en trámite de adquisición de máscaras para todo o persoal de oficina do ámbito de Función Pública que non se lle dera xa. Contan con facer a entrega ao longo de novembro.
  • Falarán co servizo de prevención de riscos para valorar unha posible modificación das instruccións ditadas por ese organismo.
  • Están axilizando ao máximo a resolución e concesión das solicitudes de teletraballo.

ROGOS E PREGUNTAS:

  • CIG pregunta que pensa facer FP cos procesos selectivos, se contempla paralizalos ou seguir adiante. Din que ao longo do mes de outubro levan feito exames de 12 procesos selectivos sen problema ningún. Respecto aos procesos pendentes do primeiro exame, están agardando pola autorización das autoridades sanitarias. Levan traballando tempo con Sanidade e unha vez que teñan a súa autorización enviarán unha previsión de datas de exames que poderá ser adiada sempre en función da evolución sanitaria. Contan con dar as datas previstas de exames na semana que vén.
  • Contemplan a realización dos exames dos subgrupos A1, A2, C1 e C2 e agrupación profesional de persoal subalterno tanto de acceso libre como de consolidación e PI do A1, A2, C1 e C2 ademais da OEP social incluído biólogos.
    Estanlle buscando o encaixe para facer nun prazo breve de tempo os que poidan. Recoñecen que non é o mesmo un proceso de 100 aspirantes que un de 12.000 ou 15.000, polo que as datas dalgúns destes procesos poden ser a dous ou tres meses.
  • Lembran que o Real decreto publicado o domingo 25 de outubro autoriza os desprazamentos entre CCAA para a realización de exames oficiais. Sinalan que a Administración do Estado non suspendeu os seus procesos selectivos e que nunha mesa celebrada onte en Madrid insistiulle as comunidades autónomas en acelerar os procesos de estabilización de emprego.
  • Contemplan a multisede e a realización de exames en distintos días e incluso en varias quendas. Van enviar un borrador de protocolo para a realización dos exames ás autoridades sanitarias antes de remitilo ás OOSS. Contan con manter a previsión respecto aos contaxios e corentenas como suposto de forza maior para a non realización das probas. Nese senso, pretenden facer coma nos procesos de funcionarización, para o que solicitarán informes xurídicos para confirmar se se pode facer ao tratarse de procesos de concorrencia competitiva.
  • Manteñen o compromiso de avisar das datas cun mes ou catro semanas de antelación.
  • Elección de destino e tomas de posesión: nesta semana haberá unha xuntanza para ver os criterios a seguir. Adiantan que en moitos casos non chegan as prazas vacantes puras.
  • Concurso de traslados: non se pronuncian mentres non fagan as consultas correspondentes coa subdirección que leva o tema.

 

Nunha reunión da Mesa Xeral das Administracións Públicas do Estado, con presenza das organizacións sindicais CIG, ELA, CSIF, UGT e CCOO, así como representantes de todas as administracións autonómicas e da FEMP, o secretario de estado do Ministerio de Política Territorial e Función Pública presentou, tan só unhas horas antes da reunión do Consello de Ministros e cando xa as dera a coñecer á prensa, as novidades que se incorporarán no proxecto de Lei de orzamentos do estado para 2021 a respecto dos e das empregadas públicas.

A confirmación da suba do 0,9% das retribucións así como pequenos cambios nos permisos regulados no EBEP ou o mantemento da taxa de reposición, sen ter enviado até agora ningún documento, foron as únicas novidades dunha reunión que foi abertamente criticada pola representación da CIG.

A reunión foi, por tanto, a demostración de que tamén a capacidade de negociar do actual goberno español está confinada. A perda de poder retributivo desde o ano 2010 mantense, malia a existencia nestes últimos anos dun acordo que foi vendido polos sindicatos asinantes como unha oportunidade para “recuperar o arrebatado”. A suba do 0,9%, que nin sequera inclúe cláusula de garantía salarial que compense desviacións do IPC, non servirá tampouco desta volta para camiñar nesa recuperación da perda de poder adquisitivo, que a día de hoxe rolda xa o 10%.

Por iso a Área Pública da CIG demandou un maior esforzo retributivo que venza as limitacións de tantos anos de recortes e do fracaso do pacto sindical co anterior goberno do PP.

Preocupación polo aplicación de acordos retributivos e carreiras profesionais no ámbito da Xunta

A central sindical foi a única que propuxo que a suba retributiva do 0,9% imposta polo goberno español non tivese carácter básico e que non limitase a posibilidade de aplicar outras subas retributivas pendentes nas diferentes administracións. Así, no ámbito galego, está pendente a carreira profesional no SERGAS e na Administración Xeral da Xunta e o último prazo do mal chamado acordo retributivo de homologación do profesorado; o mesmo sucede en varios acordos das administracións locais galegas. Se a suba do 0,9% se impón como un tope e non se dá cobertura legal á consecución dos obxectivos deses acordos ou carreiras pactadas, os incrementos pendentes serían eliminados. Porén, o secretariado de estado non deu resposta á nosa demanda.

Mantéñense as taxas de reposición

Malia a situación actual, con altas taxas de temporalidade, e unha vez que remata a vixencia do actual acordo sindical dos sindicatos estatais CCOO, UGT e CSIF, no que aceptaron o mantemento de distintas taxas de reposición até o ano 2020, o Goberno propón que a taxa se manteña durante o 2021 con lixeiros cambios.

Sorprendentemente, os mesmos sindicatos que deron o visto bo á situación actual co acordo co PP, demandan agora que se elimine o que eles apoiaron no IIº Acordo para o emprego público e condicións de traballo 2018-2020, sumándose á demanda que a CIG ven mantendo en solitario nos últimos anos de que se elimine calquera taxa de reposición (ou cando menos o seu carácter de normativa básica). Iso si, sen ningún rubor nin autocrítica polo pactado no 2018.

A proposta do Goberno é unha taxa do 110% no caso de sectores prioritarios (educación, sanidade, universidade, xustiza, ciencia…). Só se poderían convocar 110 prazas de oposicións por cada 100 xubilacións. Esta mesma porcentaxe se aplicaría a concellos coa débeda amortizada. Noutros sectores (administración xeral) a taxa sería do 100% ou mesmo do 115% no caso das forzas e corpos de seguridade.

A CIG reclamou a eliminación da taxa de reposición e lembrou que impoñer taxas desde o goberno central implica eliminar a capacidade das administracións autonómicas ou locais para crear emprego neto ou aprobar ofertas de emprego amplas, que dean resposta á alta taxa de temporalidade.

O propio secretario de estado recoñeceu unha taxa media superior ao 24% no conxunto do Estado, acusando ás CC.AA. de ser as responsables de manter esas cifras tan elevadas, ao tempo que se nega a eliminar o carácter básico das taxas de reposición. Cabe lembrar novamente que até o ano 2010 as taxas de reposición non existían en ámbitos como a educación ou a sanidade.

A CIG demandou tamén a derrogación da normativa limitativa de dereitos

A CIG demandou tamén a derrogación dos Reais Decretos-Lei que se foron impoñendo ao persoal das administracións públicas dende o ano 2010 polos sucesivos gobernos do PSOE e do PP, a saber: RD-Lei 8/2010, RD-Lei 20/2011, e RD-Lei 20/2012, polos que se adoptaron medidas extraordinarias para a redución do déficit público, que implicaron a supresión de importantes dereitos laborais e salariais arrebatados ás persoas empregadas públicas neste período co pretexto da crise, pero unha vez máis os representantes do Goberno deron a calada por resposta.

A CIG denunciou ante a Dirección Territorial da Inspección de Traballo e Seguridade Social a situación na que están os centros de día do Consorcio Galego de Servizos de Igualdade e Benestar ao respecto da prevención de riscos laborais.

Entre as cuestións que se denunciaron están:

• Non se nos achegaron os Plans de Continxencia de todos os CAPM e os protocolos/plans de acción  adaptados de cada centro, aprobados por Sanidade, tal como esixe a RESOLUCIÓN do 3 de xullo de 2020.

• Carecemos de máscaras ffp2 e gafas para os momentos da xornada en que as persoas usuarias non teñan posta a mácara (aseo -lavado de dentes-, momentos de xantar, en que hai que axudarlles, xa que as persoas maiores adoitan tusir por broncoaspiración durante a inxesta, etc.). Nalgúns casos, obrígase ao persoal a gardar a máscara cirúrxica para o día seguinte se non ten as catro horas de uso.

• Non se garante a trazabilidade das máscaras cirúrxicas das persoas usuarias e a cantidade precisa para o seu cambio cada catro horas ou cando se deteriore por diversas circunstancias (humedecido por tose e excreccións oronasais, sospeita de deterioro no momento da acollida, mascarillas de tea sin certificación, etc.)

• Observamos que o protocolo está desactualizado; non que non se recolle o risco á exposición por aerosoles (OMS), cambio no Nivel de Risco (directiva europea), entre outras.

• Non se conta con servizo de lavandeiría para que o persoal non leve aos seus domicilios os uniformes nin a cantidade suficiente de uniformes que permitan o cambio e lavado coa frecuencia precisa. O persoal adscrito a dous ou máis centros (persoal itinerante) non contan coa uniformidade nos centros nos que presta servizo.

• Non se cubren, con frecuencia, as ausencias do persoal por IT, permisos, vacacións, etc., o que obriga ao persoal a imcumprimentos de protocolo.

• Non se está facendo ningún tipo de control periódico ao cadro de persoal en canto probas/test Covid-19.

• Demora nos informes do SPA (Mugatra Qualtis) sobre persoal sensible ante a COVID-19.

• Incumprimentos da normativa implantada por mor da COVID-19, en concreto a Resolución do 17 de setembro de 2020, que establece que non se poderá compartir persoal asignado ao centro residencial co do centro de día.

Na CIG seguimos na loita na defensa do persoal, da súa seguridade e das persoas usuarias e esperamos pronta resposta da autoridade laboral.

Se tes algunha cuestión ponte en contacto cos teus delegados e delegadas da CIG.

Tralo novo ruxe ruxe que filtrou a CSIF, a CIG solicitou a semana pasada información por escrito de que ía facer a Consellería do Medio Rural coas adscricións temporais no SPIF.

A resposta foi clara:” non se renovan estas coberturas, ao non darse as circunstancias previstas na lexislación vixente, en aras da eficiencia da xestión dos recursos públicos”, o que significa na práctica....queremos reducir o gasto en persoal.

Non contentos con iso, expoñen o seguinte argumento:” Durante os meses de inverno, esta carga de traballo é menor, razón pola que non se renovan estas coberturas”. A carga de traballo é menor ou por parte da Consellería deciden que sexa así? E a realidade de que nos meses de decembro a marzo o SPIF conta cuns efectivos mínimos onde queda?

O SPIF é un servizo de emerxencias , e coma tal deberían aproveitalo en “aras da eficiencia da xestión dos recursos públicos”. Neste senso, vimos de solicitar que se active ao Servizo de incendios para retomar as tarefas de desinfección fronte á COVID tendo en conta o empeoramento dos datos desta pandemia. Porén, tamén habería que realizar a tan publicitada prevención e realizar tarefas de apoio en continxencias no medio natural e rural agora que comezan as condicións meteorolóxicas propias do outono-inverno, que fan que estas continxencias se incrementen e moitas veces supoñan problemas para a poboación do medio rural.

Dende a CIG cremos que non só se debería de manter o número de efectivos actuais do SPIF, senón que solicitámoslle á Consellería que incremente o tempo de traballo do persoal descontinuo do SPIF para atender a tódalas tarefas preventivas que hai que desenvolver e os labores de apoio en continxencias no medio natural e rural.

Toda esta política da Consellería forma parte da continua falta de interese pola cobertura de tódalas prazas do SPIF. Existen prazas dende hai tempo sen cubrir e agora queren incrementarlle máis. A isto hai que engadirlle a falta de convocatoria do concurso de traslados, que fai da adscripción provisional a única vía dos traballadores/as do SPIF para achegarse aos seus domicilios e a incerteza xerada por toda esta situación para todo o persoal que se atopa nesta situación.

Carga de traballo para o SPIF hai, intención por parte da Consellería de implementala, NON.

Tendo en conta a situación sanitaria actual provocada pola COVID e vendo que a Xunta parece que non ten intención de activar ao SPIF para facer tarefas de desinfección, a semana pasada a CIG solicitou retomar o traballado realizado durante a pandemia nos meses de marzo a xuño polos traballadores/as do servizo de incendios.

Porén, tamén solicitamos que se prorrogue o tempo de actividade do persoal fixo descontinuo para poder realizar tanto os labores de desinfección coma os de prevención de incendios.

Dende a CIG reiteramos que o SPIF é un servizo de emerxencias profesional e versátil e que hai que aproveitar as súas capacidades. Neste senso, vimos de solicitar que se active ao Servizo de incendios para retomar os labores de desinfección fronte á COVID. O empeoramento dos datos desta pandemia require empregar tódolos recursos posíbeis para mellorar a seguridade de toda a poboación galega.

Pero hai que ter en conta tamén que hai que realizar as tarefas preventivas dos incendios forestais, polo que co aumento do tempo de traballo do persoal fixo descontinuo habería efectivos suficientes para realizar ambas tarefas de xeito máis amplo. Porén, estas tarefas serían básicas para loitar contra os lumes que sofre o territorio galego que son cada vez máis agresivos, imprevisíbeis e desestacionais,tendo en conta a realidade meteorolóxica cambiante actual e a evolución na tipoloxía dos lumes. Investir agora en prevención é minimizar os efectos e consecuencias dos lumes no futuro.

Os argumentos que nos dá a Consellería dicindo que nos meses de inverno hai “pouco traballo” no SPIF son unha falacia, e menos na situación sanitaria actual, o que si é certo é que no inverno os efectivos dispoñíbeis son escasos.
A Consellería segue empeñada en non ter en conta o carácter de servizo de multiemerxencia do SPIF. O inverno é época de nevaradas, temporais, etc., e o SPIF conta con efectivos situados na proximidade do rural para apoiar a atención destas continxencias.

Por que non se fai prevención todo o ano? Por que se habilitou facer traballos preventivos parte do mes de xullo(en pleno alto risco) porque era moi necesario e agora non pasa nada se non se fan en inverno? Por que tendo en conta a situación sanitaria actual non se activa ao SPIF para facer tarefas de desinfección fronte á COVID? Por que a Consellería non aproveita este tempo no que segundo eles case non “hai traballo” para formar ao seu persoal? A Consellería predica unha cousa pero a realidade dos seus actos di outra, traballo hai para ampliar o tempo de traballo de todo o persoal do SPIF pero disposición por parte da Consellería NON

O servizo de autobuses que se presta para o desprazamento de persoas empregadas públicas da Xunta entre distintas localidades, fundamentalmente entre os servizos centrais e o resto das grandes cidades, así como entre estas, lonxe de ser un medio seguro para o desprazamento das persoas aos seus postos de traballo é un espazo de risco para as persoas debido ao uso masivo que se produce dos mesmos.

A responsábel do control sobre o cumprimento da normativa nestes servizos, independentemente de quen contrate eses servizos, é a propia Xunta, que debe adoptar medidas ao respecto. A estas alturas non parece prudente que a Xunta manteña un sistema de barra libre no transporte onde poida haber autobuses con todas as prazas cheas co único requisito de levar máscara.

A isto hai que sumarlle a redución de servizos por parte de RENFE entre varias cidades.

Con autobuses cheos onde non se respecta a mínima separación, onde todos os asentos van ocupados, e tendo constancia de que houbo xente que viaxando neles deron positivo, se vai tomar algunha medida? Vai haber seguimento a quen compartiu autobús coas persoas que deron positivo? Vai a Dirección Xeral de Mobilidade esixir que se adopten medidas preventivas?

A CIG presentou as súas primeiras alegacións ao borrador do teletraballo á espera da primeira xuntanza con Función Pública que terá lugar o martes.

PRIMEIRAS ALEGACIÓNS DA CIG AO BORRADOR DO ACORDO SOBRE A PRESTACIÓN DE SERVIZOS NA MODALIDADE DE TELETRABALLO NA ADMINISTRACIÓN DA XUNTA DE GALIZA

CONSIDERACIÓNS PREVIAS

Dende o pasado mes de marzo coa situación xerada pola pandemia o teletraballo e o traballo remoto realizado dende os nosos fogares conformouse como unha ferramenta chave para evitar a paralización dos servizos administrativos esenciais e tamén permitiu que seguirá funcionando parte do tecido produtivo e dos servizos públicos e privados. O que se pretende regular agora é un Acordo para o teletraballo sen situación de COVID, e dicir unha nova normativa que substitúa á do teletraballo ordinario de 2013.

No medio dunha segunda onda da pandemia que esta a xerar peores datos sanitarios que no mes de marzo e abril non temos implantado o teletraballo COVID na Xunta de Galiza que de resposta as necesidade de protección deste risco laboral nos nosos centros de traballo. Obrigase a mobilizar a milleiros de persoas, compartindo transportes e servizos para poder acudir aos seus postos de traballo que non se consideran seguros pola falla de medidas preventivas específicas fronte ao COVID.

Nós considerábamos o teletraballo ou traballo remoto como a medida organizativa mais eficaz mentres non se preparaban os centros e mentres os medios de protección escaseaban e tendo en conta as previsións de que un segundo pico da pandemia non sería tan forte como o que estamos tendo na actualidade. Agora sin medidas preventivas e coa pandemia en picos históricos o persoal demanda urxentemente un sistema de teletraballo. Esta urxente demanda está a condicionar o propio procedemento negociador xa que se detecta a necesidade por parte das persoas empregadas públicas de buscar respostas e solucións a situacións xeradas polo COVID e non propias da regulación dun teletraballo ordinario.

Dende a CIG Autonómica concluímos que estes feitos exercen unha presión de urxencia negociadora que pervirte a negociación e inflúe negativamente na regulación desta modalidade laboral. A administración é allea a esta demanda e propón ampliar os prazos administrativos ou dispor de ata un ano para dotar de medios materiais ao persoal para exercer o teletraballo en cumprimento do EBEP.

Polo exposto e para avanzar cunha negociación cun debate profundo e serio que avance no teletraballo solicitamos con carácter urxente e previo a esta negociación a IMPLANTACIÓN INMEDIATA DO TELETRABALLO COVID ou traballo remoto e a implantación das medidas preventivas manifestadas no marco da seguridade e saúde laboral.

A NECESIDADE DUNHA REGULACIÓN UNIVERSALIZADA PARA O SECTOR PÚBLICO AUTONÓMICO

Debido a unha regulación restritiva, e ao interese de moitos centros directivos o persoal que ata agora se acollía a esta modalidade de traballo era unha minoría.

A nova regulación do teletraballo ten que rematar con estas restricións e ten que ter carácter universal. Compre avanzar nos dereitos dunha modalidade novedosa e aprender dos problemas que ten o persoal doutros sectores e países onde esta mais arraigada.

Así no texto proposto e con carácter xeral falta afondar nas seguintes materias para garantir dereitos e concretar a aplicación desta modalidade de teletraballo e que amplían ás do EBEP:

• Dereitos do teletraballador/a (dereito ao mantemento do posto (físico) de traballo; dereito a desconexión dixital; dereito a formación específica que será obrigatoria, previa e continua en competencias dixitais, sempre dentro da xornada laboral; dereito a promoción profesional; dereito a unha axuda económica para a contratación dunha conexión a internet de banda ancha, así como correr asumir o gasto de calquera medida que supoña un custo económico para poder realizar o teletraballo;  dereito a permisos e licenzas, dereito a conciliación, dereito a racionalización do traballo…).

• Deberes do teletraballador/a (horario referencia persoal, deber de dar parte de traballo…).

• Regulación de tarefas susceptibles de ser teletraballadas e que sirvan para configurar e determinar que postos poden ser desempeñados baixo teletraballo.

• Prevención de riscos laborais con especial atención aos riscos psicosociais (a avaliación dos riscos psicosociais debe facerse por parte da empresa e no conxunto da unidade e non cunha enquisa individual) e creación dunha unidade específica como un CSSL propio.

• Compatibilidade con outras modalidades laborais e con medidas de conciliación.

• A administración asumirá a contratación dun seguro que cubra as posíbeis incidencias no relativo á lei protección de datos.

• Mecanismos de control e vixilancia para evitar a discriminación de xénero no emprego e sobre os efectos que esta modalidade laboral pode ter a nivel social (retroceso da corresponsabilidade no fogar, estatísticas de teletraballadores/as) e a inclusión no estudo diagnóstico do futuro Plan de Igualdade para que se podan establecer medidas concretas...).

• Participación dos representantes dos traballadores/as nos mecanismos de control e seguimento desta modalidade laboral. Implantación de medidas que contrarresten e impidan a individualización da relación laboral e garantan a defensa do persoal empregado publico.

Sen prexuízo das consideracións xerais sobre a natureza do texto, e da nosa demanda principal, a IMPLANTACIÓN DO TELETRABALLO COVID, dende este momento e mentres dure a crise sanitaria, queremos achegar a nosa posición sobre aspectos concretos do texto.

1. Ampliar o ámbito subxectivo a todas as persoas empregadas públicas sen exclusións.

A imposibilidade material de poder prestar servizos mediante teletraballo débese á natureza dos postos, non dos colectivos, escalas, corpos ou categorías. Que unha persoa non poida realizar o seu traballo mediante medios telemáticos pola natureza do posto ou por outro tipo de circunstancias ten que concretarse nunha denegación da prestación por teletraballo, non nunha exclusión a priori de todo un grupo de persoas empregadas públicas.

2. O teletraballo non é un permiso nin un sistema de flexibilización horaria. É unha modalidade de prestación de servizos, que non constitúe en si mesmo unha medida de conciliación, e polo tanto non pode substituír as medidas específicas de conciliación da vida laboral e familiar. Ao tempo, debe seguir en vigor todo o sistema de permisos, licenzas e reducións de xornada, así como todas as modalidades de flexibilización horaria.

Neste caso concreto a restrición do horario flexible por razóns de conciliación da vida familiar e laboral, supón a anulación do mesmo, co cal nos manifestamos contra esa restrición.

3. Se ben na actual regulación se contempla o requisito de contar cunha antigüidade igual ou superior aos dous anos de servizo no posto de traballo, isto é propio do momento no que se aprobou onde non existía o teletraballo.

Manter isto supón incrementar as eivas á mobilidade horizontal e vertical, sexan concursos de traslados, promocións internas ou calquera outro sistema.

Ademais, despois de 7 anos de andaina do teletraballo ordinario e da experiencia destes últimos meses, onde se demostrou que este tipo de restrición é innecesaria, dende a CIG propoñemos a súa supresión.

4. Considerar que só o 50% das xornadas laborais se poden prestar baixo o réxime de teletraballo parece a todas luces insuficiente e innecesario e ademais supón unha redución do establecido ata o momento.

5. Outra restrición innecesaria é a de establecer unha porcentaxe de presenza obrigatoria dos efectivos de cada unidade administrativa, (neste caso do 40%).

Partindo de que cada unidade administrativa ten que determinar cales son os efectivos necesarios para a prestación do servizo na modalidade presencial, non parece acaido que se estableza un límite con carácter xeral.

6. O mesmo ocorre cando se dispón que un día de cada semana todo o cadro de persoal de cada unidade administrativa preste servizos de forma presencial simultaneamente. Se ben nunha situación de normalidade isto pode ser aceptable, na situación actual non parece aceptable.

Ademais restrinxe a posibilidade de prestar servizos mediante teletraballo a 4 días laborables o que significa en moitos casos e conxugado co límite do 40% que o número de xornadas que se poidan realizar mediante teletraballo se vexan reducidas aínda máis. Propoñemos a supresión deste punto.

7. Dereito á racionalización do traballo. A persoa traballadora debe coñecer semanalmente cal é o plan de traballo para poder organizar axeitadamente  o mesmo.

8. Non parece tampouco acaido a ampliación de tres meses máis para a resolución das solicitudes en curso.

Se nestes meses de pandemia se demostrou que en breve prazos se podían resolver as solicitudes de teletraballo covid, esta prolongación de prazos parece un atranco máis e non unha solución garantista para as persoas traballadoras.

9. Tamén consideramos excesivo o prazo de ata un ano para facilitar os medios para o teletraballo.

10. Os dispositivos facilitados garantirán a inviolabilidade do domicilio, quedando expresamente prohibidos o uso de videocámaras e micrófonos como sistema de control, así como o acceso remoto fóra do horario laboral e os programas de control e monitorización do traballo que non se cingan exclusivamente á comprobación do cumprimento dos obxectivos.

11. Tampouco se contempla o dereito á desconexión dixital. A existencia de xornadas flexibles e de controis horarios non debe implicar a conexión permanente máis que no tempo efectivo de traballo, do mesmo xeito que no traballo presencial. En ningún caso a administración poderá esixir a realización de tarefas nin a recepción de documentación fóra do horario da xornada laboral.

12. O tempo no que se produzan incidencias técnicas (caídas de enerxía, caídas do provedor de servizos de internet, fallos nos equipos, etc.) que provoquen a interrupción do traballo, en ningún caso serán imputables as traballadoras, sendo ese tempo computado como traballado, polo que non se poderá pedir recuperación algunha do mesmo.

REALIDADE SOCIAL: 441 NOVOS POSITIVOS ACTIVOS, SATURACION DO SISTEMA SANITARIO, 21 CONCELLOS EN NIVEL 3, MOITOS DELES CONFINADOS, E UN POSIBLE CONFINAMENTO PERIMETRAL DA GALIZA…
OUTRA REALIDADE: A DIRECCION XERAL DE FUNCION PUBLICA GARANTE A SEGURIDADE DO SEU FUTURO PERSOAL?

Mentres a situación sanitaria na Galiza alarma polos positivos que non deixan de medrar; achegándonos ao colapso dos servizos sanitarios, Sanidade regula limitacións e a Dirección Xeral de Función Pública fai mutis e  nin resposta coa paralización dos procesos selectivos nin dos seus prazos (segue a facer o que mellor se lle da: propaganda nos seus medios de comunicación e recicla a mesma oferta de emprego público xa anunciada a primeiros de ano).

Entón a ver se respostan as seguintes preguntas que teñen que ver coa seguridade xurídica e coa igualdade de oportunidades que deben rexer tódolos procesos e actuacións das AAPP:

  • Como poden compatibilizar a prohibición de reunións de non convivintes e que poidamos desprazarnos milleiros de persoas a facer un exame?
  • Os/as aspirantes confinados/as nas súas vilas ou nas súas casas, agardando PCR ou por ser contactos estreitos con positivos poderán acudir ou que se pretende facer nestes casos?
  • Sería igualdade de trato para todos/as que uns se poidan examinar e outros non ou o fagan máis adiante?
  • Farase cargo Función Pública das responsabilidades que poidan derivarse de posíbeis contaxios ou se lavarán as mans?

No referente ao tema sanitario cuestionamos os informes da consellería de Sanidade por obsoletos e seguimos a requirir a revisión das medidas preventivas en base ao novo escenario. Esiximos seguridade para o persoal opositor e tamén para o traballador que vai estar alí, e por suposto esiximos a aplicación do principio de prevención e que se atenda a situación psicosocial do persoal opositor pois xa son bastantes inseguridades e temores a padecer ca saúde no dia a dia da pandemia como para engadir a incertidume dun proceso selectivo no que se está a xogar o seu futuro laboral.

Esta  PARALIZACION URXENTE dos procesos selectivos e dos seus prazos administrativos para evitar a caducidade duraría ata que se reduza a situación de risco sanitaria provocada pola pandemia da Covid 19 e que se garantan a saúde e a seguridade nos mencionados procesos, atendendo a informes sanitarios que teñan en conta os novos datos epidemiolóxicos da nosa comunidade e sexan innovadores na prevención e remedio ante un horizonte de evolución dos contaxios tan incerto.

Mentras tanto, instamos a que FP concentre os seus esforzos nos asuntos que non representan problemáticas de saúde e levan moito tempo de retraso como son: resolución do concurso xeral, tomas de posesión inmediatas dos corpos que están á espera, convocatoria dos concursos de escalas e de corpos especiais, do concurso específico e do concurso de persoal laboral.

Loita e resistencia do persoal da consellería de Política Social

Suspéndense as mobilizacións previstas para esta semana pola grave situación sanitaria que provocou a implantación de novas restricións do dereito de reunión en toda a Galiza.

A de mañá, 22 de outubro, sería a 17ª xornada de loita e reivindicación do persoal de Política Social e aínda seguimos sen noticias da conselleira de Política Social, Fabiola García. Esta conselleira continúa actuando como a peor patronal e fai oídos xordos ás reivindicacións do seu persoal.

En plena segunda onda da pandemia temos que seguir a reclamar medios materiais e de seguridade, máis persoal e información como a dos contaxios de compañeiros e usuarias ou incluso que a realización das probas PCR non se impoñan no día libre e a unha hora e media de desprazamento co custo a cargo do traballador/a.

O persoal que atendemos e coidamos as persoas nos centros residenciais non desfalecemos no empeño e seguimos a resistir con actitude combativa ante a ineptitude dos cargos da consellería. Non temos dúbida da calidade do servizo que aportamos grazas o noso esforzo e, a pesares do intento da Xunta de deterioralo, e esiximos o reforzo dos centros residenciais da consellería. A Xunta ten que negociar xa as condicións de traballo, tanto do persoal dos centros de atención da propia Consellería como do Consorcio de Servizos de Igualdade e Benestar.

As organizacións sindicais CIG, CCOO, UGT e CSIF, o vindeiro xoves 29 de outubro temos previstas xuntanzas cos grupos parlamentares co fin de impulsar a consecución dos seguintes obxectivos para o fortalecemento deste sistema público e da defensa do seu persoal.

• REFORZO DE MEDIOS MATERIAS,SEGURIDADE E PERSOAL ANTE A PANDEMIA
• A DEVOLUCIÓN DOS ARTIGOS DO CONVENIO RECORTADOS NO 2012
• A DEFENSA DUNS SERVIZOS SOCIAIS PÚBLICOS, DIGNOS E DE CALIDADE
• INCREMENTO DE PRAZAS PÚBLICAS DE XESTIÓN DIRECTA
• FIN DA PRECARIEDADE NO SECTOR PÚBLICO
• A TRANSFORMACIÓN DOS CONTRATOS PARCIAIS A XORNADA COMPLETA

Outras novas recentes

Xoves, 27 Xuño 2024

Mirar para outro lado non é o xeito de resolver o problema do persoal coidador

Dinos CCOO nunha nota que o día 20 de xuño falaron con Educación e pedíronlle “Resolver a problemática do persoal coidador (categoría III-99)”. Isto está moi ben se non fora pola hipocrisía notoria de CCOO e UGT que, despois de contarnos isto e tan só un día despois, o 21 de xuño na Comisión de Persoal ABSTÉÑENSE na votación onde a Xunta encadra a categoría III-99 no...
Martes, 02 Xullo 2024

Prazas para chamamentos de Medio Rural (02/07/2024)

O servizo de persoal de Medio Rural vén de achegarnos a relación de prazas que foron anunciadas en "Moura" para a súa cobertura a través das listas de contratación. Trátase de prazas de 6 e 12 meses correspondentes ao Servizo de Prevención de Incendios Forestais (SPIF)
Martes, 25 Xuño 2024

Prazas para chamamentos de Medio Rural (25/06/2024)

O servizo de persoal de Medio Rural vén de achegarnos a relación de prazas que foron anunciadas en "Moura" para a súa cobertura a través das listas de contratación. Trátase de prazas de 6 e 12 meses correspondentes ao Servizo de Prevención de Incendios Forestais (SPIF) Última hora: Medio Rural comunica que por un erro técnico tiveron que anular as prazas de 6 meses, que...